Leren typen

Ik heb nooit echt leren typen. Mijn zussen en broer gingen vroeger wel naar de typeles, mijn zus Karin werd op de MEAO zelfs ooit typekampioen van Nederland  met een duizelingwekkend aantal aanslagen per minuut.
Wij hadden thuis eerst een zoveelstehands Remington, zo'n klassieke loodzware met echte hamertjes die tegen - en soms dwars door - het papier sloegen. Daarna kwam er een draagbaarder exemplaar.
Later in mijn leven volgden elektrische machines met correctiemogelijkheden, een speciaal lint, strookjes of vloeistof Typ-ex. Het summum was de machine met geheugen. Tot aan het eind van de regel had je nog de mogelijkheid te corrigeren.
Als ik dit teruglees, realiseer ik me dat het een bizar verhaal is voor jongeren die nooit anders dan de computer hebben meegemaakt.
Nauwkeurig tikken was van belang, want het risico op alles moeten overtikken lag op de loer.
Ik leerde mezelf tikken en omdat ik het veel deed, haalde ik een behoorlijke snelheid. In het eerste jaar van de Academie voor de Journalistiek in Tilburg moesten we een typetest doen. Die deed ik zo snel en binnen de foutmarge dat ik niet op typeles hoefde. Of ik daar uiteindelijk beter mee af was, weet ik niet.
Nu tik ik met een stuk of zeven, acht vingers en halfblind. Maar goed teruglezen en corrigeren is des te belangrijker.
Ik zie het nut wel van een goede typehouding, de meeste mensen slijten immers heel wat uren achter de computer.
Er zijn nog steeds kinderen die leren typen en typeles ziet er tegenwoordig een stuk leuker uit dan vroeger toen vooral handelscorrespondentie oefenstof was.

Judith van Lohuizen uit Wageningen richtte GigaKids op en haar concept slaat zo aan dat die typecursussen inmiddels in het hele land worden gegeven.
Judith had het lumineuze idee om bijvoorbeeld kinderverhalen als oefenstof te gebruiken. Het idee is dat kinderen dan met plezier tikken, en doortikken omdat ze benieuwd zijn naar de afloop.
In de cursus zitten al verhalen van Marco Kunst, Kitty van Zanten, Els Rooijers en Fabien van der Ham. En sinds vandaag ook van mij.
In les 9 is 'Alleen maar een bal' het verhaal dat de kinderen typen. Het gaat over de jongen Alhadj die ik ontmoette in Mali.
Grappig dat deze Afrikaanse jongen het nu tot een typecursus in Nederland heeft geschopt.

http://www.gigakids.nl/kinderboekenschrijvers/