Maandag wasborddag. Wasbord huh? Wasbord was, lang geleden. Maar bestaat maandag wasdag wel nog? Ik herinner me van lang geleden een open dag op de watertoren in Wageningen. De rondleider vertelde dat op maandagmorgen het waterpeil in de toren zichtbaar zakte.
Watertoren was, althans in functie. Gelukkig blijft het prachtige gebouw wel behouden, maar wanneer wordt de nieuwe bestemming bekend?
Voor mij was deze maandag stranddag. Een werkafspraak in noordwest-Nederland, die voert mij onvermijdelijk naar de kust en dan het liefst naar 'mijn' Egmond. De zee was op haar lieflijkst, najaarszon en milde wind. Wandelend was het 'met zonder' jas zelfs nog te warm.
De zee blijft, maar hotel Bellevue was, zag ik enigszins geschokt. Zolang ik in Egmond kom, toch al gauw een jaar of twintig, stond het daar. Daarnaast al jarenlang een leegstaand restaurant en daar weer naast een eigenwijs vakantiehuis. Bellevue is ontmanteld, de twee panden ernaast zijn al weg. Er schijnt een groot nieuw hotelcomplex te komen waarvoor en passant ook het achterliggende hotel Golfzang wordt gesloopt.
Ze worden zeldzaam, de losse huizen aan de boulevard, de kleinschalige familiehotels.Naast de windmolens in de verte verrees als een fata morgana een boorplatform. Ooit was de horizon leeg. Aan de molens ben ik min of meer gewend, hoewel ze toch altijd mijn aandacht trekken. Zo blijf ik op een nevelige dag turen of ik ze écht niet kan zien.
En dan is de vloedlijn vaak een uitstalling van wat was: schelpen, zwaardscheden, krabjes en vissen. Eigenlijk heel wonderlijk dat ik zelden een schoongemaakte graat aantref, vandaag wel.
Ik nam zelf maar geen vis op het menu. Dat is pas voor vrijdag.