maandag 23 mei 2016

Leesclub - bingo

Al ruim 15 jaar komen we met onze leesclub bij elkaar voor aangename brunches op zondag, zo eens in de zes weken. Dankzij die club maak ik kennis met boeken die ik anders niet zou lezen en die volop stof tot praten bieden, gelardeerd met heerlijke gerechten.
Naast enkele 50+ vrouwen - waar doorgaans leesclubs uit bestaan - tellen wij ook mannen en jongere leden in ons gezelschap.
Wij hebben geen gespreksleider, niemand die de sessie voorbereidt en al studeert op perspectief, thema's en plaats van het werk in het oeuvre van de auteur.
Naast weldoordachte meningen mag je ook eens lekker oppervlakkig roepen dat je het 'gewoon een stom boek' vindt.

Eerder al schreef ik op dit weblog over het schimmige keuzeproces voor het volgende boek.Een van de leukste onderdelen trouwens van onze bijeenkomsten: zo gaan er oneindig veel leestips over tafel, en vermakelijk ook.
Vaak grijpen we argumenten aan die we een volgende keer met evenveel aplomb afschieten.
Ik stelde een leesclub bingo samen.

Gisteren kwamen we bij elkaar om 'Moeders zondag' van Graham Swift te bespreken. Bij de keuze van het volgende boek hadden we verschillende vakjes kunnen aankruisen.
Maar die bingo kan nog gevarieerder. Alleen gisteren al tekende ik de volgende 'argumenten' en weerwoorden op:
 


- (gekscherend) jouw vorige voorstel viel ook tegen
- dit is geen voorstel, hoor
- maar Adriaan van Dis vindt het goed
- citaat aanbeveling: 'dit boek verandert je leven'.
  Hoeft niet. Mijn leven is goed zo.

dinsdag 10 mei 2016

I am the river - dansen en dichten

Begin juni is het zover. Dan gaat I am the river in première, de dansvoorstelling waaraan ik als dichter meewerk. Op 5 en 6 juni zijn de voorstellingen van InMotion dance traces in Wageningen, daarna in Amsterdam en Utrecht.
Tijdens de optredens in Wageningen maak ik live gedichten in samenspel met de dansers.
We hebben al enkele repetities achter de rug en het is verrassend hoe dans, woorden en stilte een intense band aangaan.
Aan de voorstellingen werken bovendien muzikanten mee en beeldend kunstenaar Mark Verdoes.
Rondom de optredens is er ook een tentoonstelling van foto en video in The True Limpet in Wageningen.
Voor de voorstellingen in de Wilde Wereld is het aantal kaarten beperkt, dus bijtijds reserveren is verstandig.

I am the river is het vervolg op eerdere projecten van InMotion dance traces zoals Dreambody waaraan ik in 2014 meewerkte.

Website over Dreambody: I am the river  

 

dinsdag 3 mei 2016

Schrijvershuis Veenhuizen gaat verloren



Over twee maanden is het er niet meer, het Schrijvershuis in de pastorie van Veenhuizen. Niet omdat schrijvers geen belangstelling meer hebben en niet omdat er geen tijdelijke bewoning meer mogelijk is.
Nee, omdat de Rijksvastgoeddienst liever bewoners anti-kraak heeft dan schrijvers.
De monumentale pastorie staat leeg sinds 2011 en wacht nog op een koper en een goede bestemming.
In 2012 nam schrijfster Mariët Meester het initiatief voor het Schrijvershuis en sindsdien werkt er elke maand een andere schrijver. Auteurs als Marcel Möring, Hans Maarten van den Brink, Mirjam Boelsums en Rob Schouten waren er aan het werk. Zelf verbleef ik er in maart en in ten minste een van mijn nieuwe boeken gaat Veenhuizen een rol spelen.

Van Mariët Meester ontstonden er in de pastorie liefst twee boeken over Veenhuizen. Zij heeft de pastorie voor eigen rekening ingericht en heeft er een prima schrijversplek van gemaakt. Ze beheert het monument met liefde en ‘als een goed huisvader’.
Per 1 juli houdt haar tijdelijk contract met de Rijksvastgoeddienst op en ondanks haar aandringen kreeg Mariët niet te horen welke definitieve bestemming het pand zou krijgen. Die blijkt er dus ook niet te zijn. De Rijksvastgoeddienst gaat verhuren voor anti-kraak. Ik gun toekomstige bewoners een sfeervol pand als de pastorie, maar waarom deze nieuwe tijdelijke invulling? Een geldkwestie omdat meer bewoners in het pand meer opleveren?

In elk geval zie ik het als een gemiste kans op cultureel gebied. Niet alleen van de rijksoverheid, maar ook van de provincie Drenthe en de gemeente Noordenveld die de bijzondere bestemming als schrijvershuis laten wegglippen.
Veenhuizen dingt immers naar plaatsing in 2018 op de Unesco Werelderfgoedlijst. Schrijvers in de pastorie doen direct in hun werk of indirect een goed woord voor Veenhuizen.
Hoe mooi zou het zijn als Veenhuizen telkens een ‘writer in residence’ kan uitnodigen in een van zijn meest karakteristieke monumenten?
Mariët Meester heeft daar een fantastische aanzet toe gegeven.


Mariët Meester schreef voor Dagblad van het Noorden een opiniestuk. De tekst staat te lezen op de website van Tzum


Sluiting Schrijvershuis op RTV Drenthe