donderdag 23 maart 2017

Verboden vruchten


Verboden vruchten - in de verleiding komen om te doen wat niet goed is voor jezelf of voor een ander. Laten we het er eens over hebben, het eerlijke verhaal.
Nou, bij schrijvers weet je dat nooit.

Toch lichten we met Schrijversharten in de Boekenweek onder het gelijknamige thema eventjes op wat verborgen bleef, raken we aan openhartigheid en genieten we stiekem van 'beter van niet'.
Op 29 maart houden we in de bblthk van Wageningen een avond onder het motto 'Stiekem genieten'.
Met Schrijversharten (Martijn Adelmund, Laurens van der Zee en ik) delen we op poëtische en prozaïsche wijze onze geheimen met het publiek. We lezen voor uit eigen werk over de zoete pijnen van het leven en de verboden vruchten die daar verlichting aan bieden: de fles, de fruitautomaat, de buurvrouw, The Sound of Music.
Maar het publiek krijgt ook een rol in het ondervragen, soms met pijnlijk borende vragen, vagelijk gebaseerd op de beroemde vragenlijst van Marcel Proust.
En er is muziek, als verboden vruchten en over verboden vruchten. Schrijversharten draaien foute plaatjes enzo.

In de voorbereidingen hebben we al veel plezier beleefd aan wat we - onschuldiger - guilty pleasures noemen. En Laurens was druk met het vernuftig bricoleren van het decor en de bewegende delen.
Gisteren hadden we de eerste doorloop, liever gezegd: doordraai. Maar we lassen nog een extra repetitie in, al moeten we het ook niet doodrepeteren. (Gevleugelde uitdrukking tijdens mijn korte amateurtoneelcarrière. Soms synoniem voor: god zegene de greep.)

Meer tippen van de sluier licht ik niet op. Kom zelf kijken en geniet stiekem mee. De avond begint om 20 uur en de toegang is gratis.



Stiekem genieten in de bblthk

http://www.boekenweek.nl/ 

vrijdag 10 maart 2017

25 jaar schrijver

Vandaag is het 25 jaar geleden dat mijn eerste boek verscheen: Reisgenoten gezocht. Op 10 maart 1992 fietste ik naar uitgeverij Zwijsen om het eerste exemplaar op te halen. Ik werd er feestelijk ontvangen.
Enkele dagen later werd ik volkomen verrast door een groot feest dat mijn man in het geheim had voorbereid. Familie, vrienden en collega's van de krant kwamen me feliciteren. Ik was schrijver!
Maar ben je schrijver als je eerste boek gepubliceerd is? Daarvoor schreef ik ook en verschenen er al enkele verhalen voor volwassenen in kleine literaire tijdschriften. Een boek, dat is toch anders. Vanaf mijn twaalfde wilde ik al schrijver worden en, na veel oefenen en vruchteloze pogingen, was ik het dan toch in 1992.

Nu ik terugkijk, zie ik dat ik daarna pas schrijver begón te worden. Mijn eerste roman, - goddank niet uitgegeven -, schreef ik argeloos. Onder een boom op een camping in Frankrijk begon ik in een schriftje aan mijn boek.
Zo eenvoudig zou het nooit meer worden.
Ik dacht meer na over het vak, wilde me blijven ontwikkelen, allerlei genres uitproberen, voor verschillende lezersgroepen schrijven. Het moest vooral niet saai worden.
Misschien had ik nog meer succes gehad wanneer ik me had gespecialiseerd. Maar dit is zoals ik schrijver kan en wil zijn.

 

Als ik op mijn werkkamer kijk naar de rij eigen boeken, voel ik me op zijn minst voldaan en ook wel trots. Zeker in deze tijd is het minder makkelijk om bij uitgevers gepubliceerd te worden. Ik ben dankbaar dat ik nog steeds de boeken kan schrijven die ik wil schrijven.
Een grote verscheidenheid van inmiddels 33 boeken en daarnaast veel bundels en publicaties waaraan ik heb meegewerkt.
Voorlopig ben ik nog niet uitgeschreven en schrijvers gaan ook niet met pensioen (hebben ze meestal ook niet).
Natuurlijk zijn er al boeken genoeg op de wereld, maar toch denk ik nog steeds iets toe te voegen. Omdat ik met míjn ogen kijk, met míjn oren luister en me gezegend voel met verbeeldingskracht. In het dagelijks leven niet altijd handig, maar voor mijn schrijven onontbeerlijk.

Mijn dankbaarheid gaat ook uit naar familie en vrienden die me gesteund en gestimuleerd hebben en nog altijd belangstellend vragen naar mijn volgende boek.
Ik ben ook mijn uitgevers dankbaar voor hun vertrouwen, mijn redacteuren die mijn boeken nog beter maakten door hun kritische blik. En niet te vergeten al die lezers, jong en oud, in binnen- en buitenland die me soms laten weten wat mijn boek met ze doet.
Want wat is nou een schrijver zonder lezers?

Een overzicht van mijn boeken en ander werk 

 
 

donderdag 9 maart 2017

Mijn nieuwste: 'Vast'

Het is er, mijn nieuwste: 'Vast'. Boek voor een doelgroep die me na aan het hart ligt, jongeren die moeite hebben met lezen. In gemakkelijke taal, maar zeker geen kinderachtig onderwerp. Het gaat over Jim van wie de vader in de gevangenis zit.
Eerst wil Jim niets meer van hem weten, ook omdat door de gevangenisstraf het gezin in financiële problemen komt. Wat heeft zijn vader gedreven? Hij wil het weten, en ook weer niet.
Als hij na lange tijd zijn vader opzoekt in de gevangenis, krijgt hij de waarom-vraag nog steeds niet over zijn lippen. Hij schaamt zich en praat er met niemand over tot hij ontdekt dat hij niet de enige is.
Het verhaal laat ik voor een deel afspelen in de gevangenis van Veenhuizen waar ik meermalen was, ook voor research. Hoe realistisch het boek ook lijkt, het is helemaal ontsproten aan mijn fantasie.
Ik vond het belangrijk om dit boek te schrijven en hoop dat het ook aanleiding is voor scholen om erover te praten. Van naar schatting 25.000 kinderen zit op dit moment de vader of moeder in de gevangenis.

Hoe noodzakelijk het is dat kinderen van gedetineerden hun verhaal kunnen doen, begreep ik pas echt toen ik Terry in december ontmoette. Tussen zijn 10e en 18e zat zijn vader in de gevangenis. Bijna die hele periode sprak hij er met niemand over. Terry, nu 23 jaar, is jongerenambassadeur voor Exodus dat hulp biedt aan gedetineerden en hun gezinnen. Hij benadrukt dat kinderen van gedetineerden hulp moeten zoeken en erover moeten praten met mensen in wie ze vertrouwen hebben.
Mijn interview met Terry staat op de website van uitgeverij Eenvoudig Communiceren.
Ook is daar nog het interview met mij te lezen over het ontstaan van 'Vast'.



Mijn eerste recensie heb ik al binnen, van Terry. Ik was benieuwd hoe hij als ervaringsdeskundige tegen mijn boek aankijkt. Ik was ontzettend blij met wat hij me schreef:

 
Het boek "vast" geeft een duidelijk beeld over de levensomstandigheden van een kind van een gevangene. De uitdagingen waar de hoofdrolspeler Jim voor komt te staan zijn uiterst realistisch. Ook ik herken veel dingen die Jim meemaakt in het boek omdat ik het zelf ook heb meegemaakt. Het greep mijn aandacht en ik was er zo doorheen omdat het lekker makkelijk weg las.
Als lezen niet zo jouw ding is, gaat dit verandering brengen omdat je niet veel hoeft te lezen maar toch een kijkje krijgt in het leven van een kind van een gevangene! 
 
De site van uitgeverij Eenvoudig Communiceren geeft alvast een inkijkje in de eerste 10 pagina's.

Omdat ik het onderwerp zo belangrijk vind, heb ik er speciaal lesmateriaal bij ontwikkeld. Docenten kunnen dat binnenkort via de uitgeverij bestellen.