Met veurlaeze begintj 't

Met veurlaeze begintj 't - met voorlezen begint het. Aandacht voor de taal, liefde voor de taal, zin om zelf te leren lezen. En daarbij is het ook nog eens goed voor de persoonlijke ontwikkeling.
Allemaal rationele argumenten. Maar voorlezen en voorgelezen worden is vooral fijn!
De meeste voorleesboeken zijn in het Nederlands, maar gelukkig verschijnt er nu een voorleesboek in verschillende Limburgse moedertalen, zoals in het Weerts, mijn eigen moedertaal. Het heet 'Verhäölkes in ós Limburgs plat'.
Uit onderzoeken is al jaren duidelijk dat het beheersen van de moedertaal naast het Nederlands een verrijking is voor het taalgevoel. De meeste kleine kinderen kunnen moeiteloos schakelen. Jammer genoeg loopt het aantal dialectsprekende kinderen vanaf de peuterspeelzaal terug. Taalonderzoeker en hoogleraar Leonie Cornips is een warm pleitbezorger voor het stimuleren van tweetaligheid bij jonge kinderen.

'Verhäölkes in ós Limburgs plat' reikt materiaal aan om kinderen in het dialect voor te lezen. In dit boek hebben Limburgse schrijvers in hun eigen dialect een verhaal voor jonge kinderen geschreven. Het is kleurrijk geïllustreerd.
Ik schreef in het Weerts 'Lekker nao d'n Iêzere Mân'.
In de verhalen zijn ook veel andere dialecten uit Limburg vertegenwoordigd. 

Een aantal Veldeke dialectkringen heeft een eigen uitgave waarin alle verhalen in het eigen dialect vertaald zijn. Zo is er een verhalenbundel van de kring Weert, Roermond, Echt, Valkenburg, Venray en Sittard.

Meer informatie op de speciale facebookpagina van het voorleesboek

 

 

 

350.000 km samen

Nooit gedacht dat we het zouden bereiken, mijn trouwe auto en ik. Zaterdag tikte de teller de 350.000 km aan.
Daar deden we samen 24 jaar over, lief en leed deelden we. Nu al huiver ik voor de dag dat het voorbij is, onafwendbaar. Maar ik ben vooral oneindig dankbaar.
Bij het bereiken van de 300.000 km in 2014 schreef ik er dit blog over.

En enkele jaren geleden maakte ik het volgende lofdicht:

O, opel astra station nachtblauw
samen reden we 8 keer de aarde rond
toch kwamen we in decennia
amper over de grens
maar dat lag niet aan jou.

Stevig en ook zacht
als ik brak van weer
een verhuizing, een afscheid
maar ook opgetogen
bij hoopvol begin.

Benzineauto, altijd buiten
fysiek niet vertroeteld
- geestelijk zeer bemind -
transport van struiken, meubels
geliefden, herinneringen.

Niks: van oud vrouwtje geweest,
hoewel, kwestie van tijd.
Steeds meer lijken we op elkaar
geschramd en gebutst
en immer jong van hart.

Ik vrees de dag, iets breekt
af, onherstelbaar. Dan stopt het,
jij en ik. Maar voor altijd
o opel astra station nachtblauw
hou ik van jou.

Pakje Kunst, de tentoonstelling

In maart 2020 ging Pakje Kunst in Wageningen van start. Ik schreef daar eerder dit blog over: Pakje Kunst nu ook in Wageningen 
Nu is er een tentoonstelling in gebouw Impulse op de Campus van Wageningen Universiteit (24 augustus-16 oktober 2020).

Voor 4 euro kun je een uniek kunstwerk halen uit een oude sigarettenautomaat die bij antiquariaat De Beschte staat in de Bergstraat in Wageningen. Bij de start deden ongeveer 20 beeldend kunstenaars, schrijvers en dichters uit Wageningen en omgeving mee. Ondanks de beperkingen in deze coronatijd loopt Pakje Kunst in Wageningen als een trein. Nadat de automaat snel was leegverkocht kwam er een tweede ronde waarbij nog meer kunstenaars meedoen. Dat betekent een nog grotere variatie in stijlen en disciplines. De inhoud van elk Pakje Kunst is hoe dan ook uniek.
Er wordt al gedacht over een derde ronde waarbij ook weer nieuwe kunstenaars meedoen.

Zelf heb ik Pakjes Kunst geleverd aan de eerste en tweede ronde.
Het is zo leuk om van mensen te horen als ze een Pakje Kunst met werk van mij uit de automaat hebben getrokken.
Onlangs nog stond de automaat op Montmartre aan de Rijn en het bleek een groot succes. En terwijl ik daar was, toonden liefst twee bezoekers me het pakje van mij dat ze uit de automaat haalden.

Pakje Kunst is te vinden in automaten in heel Nederland. Meer informatie:
https://www.pakjekunst.com/

Wageningse Makers

Hoe komen kunstenaars in Wageningen deze coronatijd door? Op creatief gebied, maar ook emotioneel en financieel hebben de maandenlange beperkingen grote invloed. De expositie Wageningse Makers laat dat zien in de ruim 40 kunstenaarsportretten op de ramen rondom het Stadhuis aan de Markt. Beeldend kunstenaars, schrijvers en dichters, muzikanten, fotografen en theatermakers. Ze geven een inkijk in hun veranderd en veranderend leven. 

Kunstenaar Robbert Kamphuis nam het initiatief voor de tentoonstelling en zorgde samen met fotograaf Hans Dijkstra voor de prachtige kunstenaarsportretten.

De QR-code op de foto's linkt naar de website Wageningse Makers waar elke kunstenaar vertelt wat deze tijd met hem of haar doet. Ook staat er meer informatie over het werk. 

Zelf dacht ik dit voorjaar, nadat ik week na week strepen in mijn agenda zette, dat ik ineens een schrijfretraite in de schoot geworpen kreeg. Daar had ik zo naar uitgezien. Dat pakte anders uit zoals ik toelicht op Wageningse Makers. Pas nu, in deze zomermaanden, kom ik weer echt aan schrijven toe. 

De gemeente Wageningen heeft dit project Wageningse Makers ondersteund. Het maakt deel uit van de Wageningse Cultuurzomer, een initiatief van Jasper Somsen die creatieve geesten bij elkaar heeft gebracht om ondanks corona cultuur te laten bruisen in de stad.

  

Foto's: Hans Dijkstra/Robbert Kamphuis

Dat heeft als prachtig neveneffect dat er deze zomer in Wageningen - dat doorgaans erg stil is wanneer de studenten weg zijn - veel meer dan andere zomers te doen is op cultureel gebied. Hopelijk blijft de Wageningse Cultuurzomer niet tot dit jaar beperkt. Het heeft in elk geval een creatieve kracht vrijgemaakt en gebundeld bij Wageningse makers.

De tentoonstelling Wageningse Makers is op het stadhuis te zien tot 1 oktober 2020.

De Dodge Dichters, cultuur uit de laadbak

Foto: Laurens van der Zee

In juli en augustus treden elke zaterdag De Dodge Dichters op in het centrum van Wageningen. De laadbak van een oud vrachtwagentje uit 1942, een Dodge pick-up, dient als podium.

Op zaterdag 11 juli opende wethouder Anne Janssen van Cultuur deze serie optredens. Stadsdichter Ivanka de Ruijter was de eerste dichter die op de hoek van de Stationsstraat en de Hoogstraat de laadbak betrad om gedichten voor te dragen. Met voornamelijk zon, een mooie auto en de dichteres in bijpassende kleding was dit optreden een mooie start van de Wageningse Cultuurzomer.

Optreden Ivanka de Ruijter

Zij trad als 'Dodge Dichter' in deze auto op tegenover de bblthk en ook op de Markt bij het stadhuis.

Met steun van de Gemeente Wageningen is deze Cultuurzomer, een initiatief van de Wageningse muzikant Jasper Somsen, mogelijk gemaakt. Meer activiteiten zullen nog volgen.

De Dodge Dichters gaan door tot eind augustus, met elke zaterdag tussen 11 uur en 13.30 uur optredens in het centrum.

Chauffeur en eigenaar van deze Dodge pick-up uit 1942 is oud-stadsdichter Laurens van der Zee. Zaterdag 18 juli is de vorige stadsdichter van Wageningen, Martijn Adelmund, in de laadbak te zien en te horen.

De 'Dodge Dichters' is een initiatief van de Wageningse schrijversgroep Schrijversharten in samenwerking met de stadsdichters en de bblthk.

Ik maak met Laurens van der Zee en Martijn Adelmund deel uit van het schrijverscollectief Schrijversharten. Op 25 juli treedt Laurens op, 1 augustus is de laadbak mijn podium.

Video-impressie van optreden Dodge Dichters 1 augustus, gemaakt door Veluwezoom in Beeld:

https://www.facebook.com/veluwezoominbeeld/videos/346819523150297/

De Dodge Dichters, ook de komende zaterdagen in juli en augustus. Telkens om 11 uur tegenover de bbthk, om 12 uur op de Markt bij het Stadhuis en om 13 uur weer bij de bblthk.

Programma tot dusver (de overige dichters van augustus worden binnenkort bekend):

18 juli - Martijn Adelmund

25 juli - Laurens van der Zee

1  aug - Annie van Gansewinkel, met als gastdichter Laurens van der Zee

8  aug - Tim Horsting

15 aug - Ruud Verwaal

22 aug - Dr. Anders (Sander Essers) 

29 aug - Petra Sips, Simon Oosting, Sander Reimink

Zie ook websites

http://cultuurinwageningen.nl/ en Uit in Wageningen 

Vriendschap in vrijheid, vrijheid in vriendschap

Opnieuw blader ik met ontroering door het boekje Vriendschap in vrijheid, vrijheid in vriendschap.
Het is net verschenen, uitgegeven door het Odensehuis Wageningen waar mensen met beginnende dementie dagbesteding krijgen.
Het fraaie boekje is een weergave van een project in het Kunstmenu voor scholen in Wageningen. Vier ochtenden bezochten schoolklassen het Odensehuis. De leerlingen onderzochten daar samen met de deelnemers wat vriendschap is, in woord en vooral in beeld. Kunstdocent Fransje Smit begeleidde het project.

Ik was er een ochtend bij en was geroerd door de openheid van zowel kinderen als ouderen. Geen verborgen agenda's, maar rechte lijnen in contact van mens tot mens. Ik schreef er zowel een sfeerverslag als een gedicht over en die staan ook in het boekje.
Prachtige foto's van de ontmoetingen, levendige teksten en treffend beeldmateriaal van het creatieve werk.

Wie het boek online wil bekijken, kan een verzoek mailen naar het Odensehuis Wageningen: post@odensehuisgelderland.nl 
Daar is ook informatie te krijgen over de verkoop van het boek in papieren vorm.
Meer informatie: https://odensehuisgelderland.nl/boekje-vrijheid-in-vriendschap/ 




Eerder blog over het vriendschapsproject in het Odensehuis Wageningen. Daarin staat ook mijn gedicht Vrienden vlechten.

De verre toekomst is nu

Ooit in een ver verleden - 1974 - betrad ik als meisje van 20 de arbeidsmarkt. Ik werd lerares Frans op een mavo in Tilburg.
Bij de eerste salarisafrekening keek ik ontsteld naar de melding Verwachte pensioendatum: februari 2019. Dat was ver in de volgende eeuw!
En morgen is het al zo ver!
Later zelfs, de pensioendatum is in de tussentijd nog met 1 jaar en 4 maanden opgeschoven.
Ruim 40 jaar heb ik gewerkt, in het onderwijs, de journalistiek, als schrijver en altijd met plezier.
In goede gezondheid je pensioen halen, het is niet vanzelfsprekend en ik ben er zeer dankbaar voor.

Als ik in loondienst was, zou ik waarschijnlijk ook echt moeten stoppen met werken. Maar voor mij verandert er na morgen niets. Althans, zo lang ik dat zelf niet wil of vanwege gezondheid gedwongen word.
Sinds 1997 ben ik zelfstandig ondernemer. Ik ben schrijver, ik geef creatieve schrijfcursussen, zakelijke schrijftrainingen en ik treed op. Daar ga ik voorlopig gewoon mee door, want ik vind dat allemaal veel te leuk om te stoppen. 
Toch ga ik scherpere keuzes maken. De arrogantie van de jeugd is al lang voorbij, ook mijn tijd is begrensd.

Een minder volle agenda en zeker geen gedoe, geneuzel, vergaderen, daar ben ik te oud en te ongeduldig voor en daarvoor is mijn energie me te kostbaar.
Schrijven, - mijn core business, daarvoor stapte ik in 1997 immers uit de journalistiek - daar wil ik veel meer tijd aan besteden.
Dat zal lezers van dit blog bekend voorkomen, het is namelijk een terugkerend voornemen. Maar eens zal ik het toch echt serieus moeten nemen, want anders vervliegt de tijd, zoals de afgelopen tientallen jaren ook verbijsterend snel voorbijgevlogen zijn.
Het is echter ook tijd om stil te staan, terug te kijken, te beschouwen, te leren en te ontdekken. Genieten van mensen om me heen en alle mooie dingen van het leven.
Van alles wat er nu is.