Binnenkijken in het Roland Holst Huis in Bergen? Dat kan zelden in dit bijzondere schrijvershuis, waar elke maand een andere schrijver werkt. Maar zondag 30 oktober is er open huis.
Zelf werkte ik er twee keer een maand: in april 2009 en november 2010. Mijn verblijf leverde vooral intensieve schrijftijd op en veel ideeën. Dat resulteerde uiteindelijk in drie boeken: Logeerbeer, Deze schelp verdient een kistje en Niemandsdochters.
Ben je schrijver en denk je erover ook een verblijf aan te vragen in het Roland Holst Huis?
Of ben je gewoon benieuwd hoe het huis van de dichter Adriaan Roland Holst er van binnen uitziet?
Tussen 11 en 17 uur stelt het Letterenfonds het huis aan de Nesdijk 7 open.
Website Letterenfonds over open dag Roland Holst Huis
Blog terugblik verblijf november 2010
Blog nov. 2010 schrijven over schrijven
zaterdag 29 oktober 2016
donderdag 27 oktober 2016
Moderna Museet
Thomas Schütte - Efficiency Men |
Ik heb ervoor gekozen me te beperken tot een paar dingen en die goed te bekijken. Ik bezocht Gamla stan, de oude stad en Moderna Museet.
Dat bleek een goede keuze. In het moderne museum was net een grote tentoonstelling geopend van de Duitse kunstenaar Thomas Schütte. Ik kende zijn werk niet, maar was onder de indruk. Zeer uiteenlopend werk, variërend van tere aquarellen tot bouwsels en reusachtige mensfiguren.
Unified Enemies is de titel van de tentoonstelling die nog te zien is tot 15 januari 2017. Die vijanden waren zichtbaar in de meer dan manshoge houten krijgers, maar ook in de kleine poppen in vitrines, aan elkaar verklonken tegen wil en dank.
Buiten bij het museum keek Vader Staat toe.
Schril contrast met de kleurige speelsheid van het werk van Niki de Saint-Phalle en Jean Tinguely in de museumtuin.
Ook de vaste collectie van het museum was de moeite waard. Eindelijk zag ik de Brillo-schuursponsjesdoos van Andy Warhol met eigen ogen. En de draagbare Marcel Duchamp, natuurlijk met zijn beroemde pissoir in miniatuur.
Bij de schoolklas van Peter Tillberg (Will you be profitable my friend) kreeg ik herinneringen aan mijn jaren '60 schooltijd.
Trouwens, over die Brillo-box gesproken, Thomas Schütte kan er ook wat van. Lucifersdoosje met pringle. Maar als ik het goed begreep, was dat de maquette van een dakconstructie.
Vanaf brug bij parlementsgebouw |
Gamla stan |
woensdag 26 oktober 2016
Schoolbezoek in Stockholm
De Kinderboekenweek is elk jaar een feest voor lezers en schrijvers. Dit jaar was voor mij bijzonder omdat ik naast twee leuke dagen in de bibliotheek van Twello ook een school in het buitenland bezocht.
Het begon allemaal begin september met een mailtje dat als onderwerp had: Stockholm. Nieuwsgierig opende ik het. Ik kende niets of niemand in Stockholm.
Of ik op de Culturele Dag tijdens de Kinderboekenweek de Nederlandse school in Stockholm wilde bezoeken.
Dat wilde ik wel. Ik was nog nooit ten noorden van Nederland geweest. Het leek me leuk een kleine bijdrage te leveren aan de taal en cultuur van Nederlandse kinderen die, tijdelijk of permanent, in Zweden wonen.
Het werd een bijzonder feestelijke ontmoeting.
Op zaterdagochtend 15 oktober kreeg ik achtereenvolgens alle groepen voor mijn neus. Vanaf groep 1 en 2 tot en met de leerlingen van het voortgezet onderwijs.
Voor elke groep had ik een eigen programma bedacht.
Voorlezen, vragen beantwoorden en laten zien hoe ik mijn boeken schrijf. De leerlingen waren aandachtig en leergierig, de kleuters deden goed mee met mijn prentenboek Logeerbeer.
De leerlingen van groep 7 en 8 en het voortgezet onderwijs hadden bovendien van tevoren een schrijfopdracht gemaakt, gebaseerd op het thema van de kinderboekenweek: oma's en opa's. Ik heb met veel plezier al hun verhalen gelezen en van een korte reactie voorzien. Herinneringen aan oma's en opa's, fantasieverhalen, spannend, ontroerend, lief.
De avond van tevoren heb ik aan een aantal ouders een schrijfworkshop gegeven. Het was een aangename opmaat tot het feestelijke schoolbezoek.
Ik vind het altijd fijn mijn lezers te ontmoeten, maar de Nederlandse school in Stockholm heeft daar een extra dimensie aan gegeven.
Facebook - Nederlandse school Stockholm
Het begon allemaal begin september met een mailtje dat als onderwerp had: Stockholm. Nieuwsgierig opende ik het. Ik kende niets of niemand in Stockholm.
Of ik op de Culturele Dag tijdens de Kinderboekenweek de Nederlandse school in Stockholm wilde bezoeken.
Dat wilde ik wel. Ik was nog nooit ten noorden van Nederland geweest. Het leek me leuk een kleine bijdrage te leveren aan de taal en cultuur van Nederlandse kinderen die, tijdelijk of permanent, in Zweden wonen.
Het werd een bijzonder feestelijke ontmoeting.
Op zaterdagochtend 15 oktober kreeg ik achtereenvolgens alle groepen voor mijn neus. Vanaf groep 1 en 2 tot en met de leerlingen van het voortgezet onderwijs.
Voor elke groep had ik een eigen programma bedacht.
Voorlezen, vragen beantwoorden en laten zien hoe ik mijn boeken schrijf. De leerlingen waren aandachtig en leergierig, de kleuters deden goed mee met mijn prentenboek Logeerbeer.
De leerlingen van groep 7 en 8 en het voortgezet onderwijs hadden bovendien van tevoren een schrijfopdracht gemaakt, gebaseerd op het thema van de kinderboekenweek: oma's en opa's. Ik heb met veel plezier al hun verhalen gelezen en van een korte reactie voorzien. Herinneringen aan oma's en opa's, fantasieverhalen, spannend, ontroerend, lief.
De avond van tevoren heb ik aan een aantal ouders een schrijfworkshop gegeven. Het was een aangename opmaat tot het feestelijke schoolbezoek.
Ik vind het altijd fijn mijn lezers te ontmoeten, maar de Nederlandse school in Stockholm heeft daar een extra dimensie aan gegeven.
Facebook - Nederlandse school Stockholm
vrijdag 7 oktober 2016
Oma's en opa's
De Kinderboekenweek is in volle gang. Thema is oma's en opa's en het motto luidt: Voor altijd jong!
Ik schreef daar al dit blog over.
Dé oma en dé opa bestaan natuurlijk niet. Maar het hangt ook van de context af hoe we erover denken en praten. Dat werd me vandaag glashelder toen ik in de bibliotheek van Twello was. Daar kwamen kinderen van vier verschillende scholen uit de regio op bezoek.
Ik vroeg om kreten waar de kinderen aan denken bij 'oma en opa.' Die woorden noteerde ik op de flip-over. In alle groepen kwam de flap binnen de kortste keren vol te staan.
In de eerste groepen vroeg ik zonder toelichting naar de associaties. Bij de laatste groep deed ik het zomaar ineens anders. Ik gaf eerst een voorbeeld van waar ik op dat moment aan dacht bij (mijn) oma en opa: boomgaard en lezen.
Het verschil tussen de flappen was verbluffend.
Op de eerste flappen kwam één bak ellende terecht, met als uitzondering het woord aardig en enkele neutrale woorden als snor, baard, bril.
Maar verder was het een optocht van hulpmiddelen als gehoorapparaten, rollators, rolstoelen en scootmobiels. Overigens leek dat laatste voertuig voor sommige kinderen wel een kek hebbeding om mee rond te scheuren.
In de laatste groep begon een jongen met de woorden jam en bloemen. Daarna volgde een gevarieerde opsomming van beroepen, hobby's en verre bestemmingen.
Stonden bij de 'zware' flap de gezichten neutraal of ietwat zorgelijk, bij de 'lichte' flap zag ik blikken vol warmte en trots. Het ging namelijk om hun eigen speciale oma's en opa's.
Zo werkt het dus schijnbaar. De oma en de opa kan niet veel, is krakkemikkig. Maar je eigen opa en oma zie je vaak met heel andere ogen.
Gelukkig maar!
Ik schreef daar al dit blog over.
Dé oma en dé opa bestaan natuurlijk niet. Maar het hangt ook van de context af hoe we erover denken en praten. Dat werd me vandaag glashelder toen ik in de bibliotheek van Twello was. Daar kwamen kinderen van vier verschillende scholen uit de regio op bezoek.
Ik vroeg om kreten waar de kinderen aan denken bij 'oma en opa.' Die woorden noteerde ik op de flip-over. In alle groepen kwam de flap binnen de kortste keren vol te staan.
In de eerste groepen vroeg ik zonder toelichting naar de associaties. Bij de laatste groep deed ik het zomaar ineens anders. Ik gaf eerst een voorbeeld van waar ik op dat moment aan dacht bij (mijn) oma en opa: boomgaard en lezen.
Het verschil tussen de flappen was verbluffend.
Op de eerste flappen kwam één bak ellende terecht, met als uitzondering het woord aardig en enkele neutrale woorden als snor, baard, bril.
Maar verder was het een optocht van hulpmiddelen als gehoorapparaten, rollators, rolstoelen en scootmobiels. Overigens leek dat laatste voertuig voor sommige kinderen wel een kek hebbeding om mee rond te scheuren.
In de laatste groep begon een jongen met de woorden jam en bloemen. Daarna volgde een gevarieerde opsomming van beroepen, hobby's en verre bestemmingen.
Stonden bij de 'zware' flap de gezichten neutraal of ietwat zorgelijk, bij de 'lichte' flap zag ik blikken vol warmte en trots. Het ging namelijk om hun eigen speciale oma's en opa's.
Zo werkt het dus schijnbaar. De oma en de opa kan niet veel, is krakkemikkig. Maar je eigen opa en oma zie je vaak met heel andere ogen.
Gelukkig maar!
dinsdag 4 oktober 2016
Voor altijd jong!
Morgen begint de Kinderboekenweek. Het thema van dit jaar is oma's en opa's en het motto luidt: voor altijd jong!
Deze twee weken trekken schrijvers en illustratoren door het land om hun lezers te ontmoeten. Elk jaar weer een echt boekenfeest.
In mijn kinderboeken figureerden al vaker oma's en opa's zoals Oma Cadeaukoffer in De Superhoofdprijs. Ook in Stijn Klein spelen ze een rol, met name oma. Hoewel ze in een rolstoel zit, is ze een toonbeeld van levenslust en jeugdigheid.
Het is goed dat oma's en opa's niet stereotiep verbeeld worden als krakkemikkig, beperkt en der dagen zat.
In de twee boeken die vorig jaar verschenen, spelen opa's een belangrijke rol. In Sleutelen is de zwijgzame grootvader een voorbeeld voor Mart. Hij houdt van sleutelen aan auto's, tegen de zin van zijn eigen vader. Na de dood van oma vinden grootvader en kleinzoon stilzwijgend troost in samen klussen.
In Deze schelp verdient een kistje wordt Veerle alleen opgevoed door haar opa. Hij leert haar hoe te leven en spoort haar aan de wereld te ontdekken.
Ook ik ben deze Kinderboekenweek op pad en ga met de kinderen in gesprek over oma's en opa's. Zo ben ik in de bibliotheek van Twello waar leerlingen van verschillende scholen uit groep 5 tot en met 8 op bezoek komen.
En ik ga naar het buitenland. De Nederlandse school in Stockholm heeft me uitgenodigd om op te treden tijdens de Culturele Dag. Daar ontmoet ik leerlingen van groep 1 tot en met 8 en van het voortgezet onderwijs.
Een kinderboekenweek dus om naar uit te kijken!
http://www.kinderboekenweek.nl/
Deze twee weken trekken schrijvers en illustratoren door het land om hun lezers te ontmoeten. Elk jaar weer een echt boekenfeest.
In mijn kinderboeken figureerden al vaker oma's en opa's zoals Oma Cadeaukoffer in De Superhoofdprijs. Ook in Stijn Klein spelen ze een rol, met name oma. Hoewel ze in een rolstoel zit, is ze een toonbeeld van levenslust en jeugdigheid.
Het is goed dat oma's en opa's niet stereotiep verbeeld worden als krakkemikkig, beperkt en der dagen zat.
In de twee boeken die vorig jaar verschenen, spelen opa's een belangrijke rol. In Sleutelen is de zwijgzame grootvader een voorbeeld voor Mart. Hij houdt van sleutelen aan auto's, tegen de zin van zijn eigen vader. Na de dood van oma vinden grootvader en kleinzoon stilzwijgend troost in samen klussen.
In Deze schelp verdient een kistje wordt Veerle alleen opgevoed door haar opa. Hij leert haar hoe te leven en spoort haar aan de wereld te ontdekken.
Ook ik ben deze Kinderboekenweek op pad en ga met de kinderen in gesprek over oma's en opa's. Zo ben ik in de bibliotheek van Twello waar leerlingen van verschillende scholen uit groep 5 tot en met 8 op bezoek komen.
En ik ga naar het buitenland. De Nederlandse school in Stockholm heeft me uitgenodigd om op te treden tijdens de Culturele Dag. Daar ontmoet ik leerlingen van groep 1 tot en met 8 en van het voortgezet onderwijs.
Een kinderboekenweek dus om naar uit te kijken!
http://www.kinderboekenweek.nl/
Abonneren op:
Posts (Atom)