Schrijfworkshops zintuigen en inspiratie

Voor de Volksuniversiteit Wageningen geef ik in dit nieuwe seizoen twee schrijfworkshops. Op maandagavond 13 november 2023 is dat Schrijven met je zintuigen. Op woensdagavond 17 januari 2024 de workshop Inspiratie bij het schrijven.
De workshops kun je los van elkaar volgen, maar ze combineren ook erg goed. Ze zijn geschikt voor mensen met en zonder schrijfervaring.

Korte omschrijving van Schrijven met je zintuigen:
Verhalen en gedichten krijgen meer diepte en inhoud als je al je zintuigen inzet. Dus niet alleen schrijven over wat we zien, maar ook wat we horen, ruiken, proeven en voelen. Bij het oproepen van herinneringen bijvoorbeeld blijken juist geuren een belangrijke rol te spelen. In de workshop krijgen de deelnemers voorbeelden, een beetje theorie en vooral schrijfoefeningen, zoals geurproeven. 
Informatie op website Volksuniversiteit Wageningen

Korte omschrijving van Inspiratie bij het schrijven:
Je wilt schrijven, maar hoe kom je op ideeën en hoe begin je? In de workshop ‘Inspiratie bij het schrijven’ helpt schrijver Annie van Gansewinkel je op gang. Met oefeningen, praktische tips en manieren om te brainstormen. Je onderzoekt wat vooral voor jou werkt, of je nou over de werkelijkheid schrijft of over fantasie. Na de workshop neem je een voorraadje eigen ideeën mee naar huis. Onderwerpen die onder meer aan de orde komen: de ideale schrijfplek, writer’s block, de gouden tip (spoiler: die bestaat niet!).
Informatie op website Volksuniversiteit Wageningen 

Aanmelden en meer informatie via https://www.volksuniversiteitwageningen.nl/

Mijn Frans ophalen

Musée du Temps

Bijna 50 jaar geleden behaalde ik mijn diploma M.O.-A Frans en daarmee kreeg ik ook een tweedegraads onderwijsbevoegdheid. Als 20-jarige ging ik aan de slag op een middelbare school, de Stefanus Mavo in Tilburg.Waarom ik Frans wilde studeren? Omdat ik het zo'n mooie taal vond. Wat ik er dan mee wilde? O, iets leuks met mensen en Frankrijk, was mijn vage toekomstvisie als scholier.
Volkomen onvoorbereid - nee, er zat geen stage in die opleiding - ging ik aan de slag en na schade en schande in mijn eerste jaar ging het me steeds beter af. Een prachtvak! En ik deed de opleiding Nederlands erachteraan. Ging stagiairs begeleiden van de nieuwe lerarenopleiding en deed alles om het vak voor mezelf boeiend te houden. In 1980 ging ik twee weken naar Besançon in Frankrijk voor een bijscholingscursus voor leraren Frans. We kregen daar les over nieuwe inzichten in het vak. Daarnaast leerden we de stad en de omgeving kennen. Heel boeiend en vol met nieuwe lesideeën keerde ik terug naar Tilburg.

Certificaat bijscholing 

Op de eerste lerarenvergadering van dat nieuwe schooljaar heb ik toen - wat premier Rutte eerder noemde - een 'epifaan moment' gekregen. Hoe enthousiast ook, ik wist zeker: volgend schooljaar ben ik hier niet meer.Dat prachtvak wilde ik niet tot mijn pensioen uitoefenen. Er viel nog zoveel meer te ontdekken. Het werd de journalistenopleiding.
Vakanties gingen lang nog wel naar Frankrijk, maar nu was ik er zelfs al 11 jaar niet meer geweest. Mijn kennis van het Frans zakte weg, om het over vlot Frans spreken maar niet te hebben.
Deze zomer wilde ik eindelijk weer naar Frankrijk, ook om mijn Frans op te halen. Over dat voornemen had ik het voor vertrek met een kennis. Even later kwam ze er in het gesprek op terug: 'En komt Frans dan mee terug?' vroeg ze serieus.
Grappig, die dubbelzinnigheid in taal.
Nou, Frans is mee teruggekomen. Als bij toverslag kwamen zoveel vergeten gewaande woorden ter plekke boven. Ik leerde ook zoveel nieuws, het Frans van deze tijd. Anderhalve week heb ik me ondergedompeld in de taal. Alleen maar Frans horen, lezen, praten. Heerlijk om te merken dat ik niet meer zoals vroeger bang ben om fouten te maken. Je me débrouille, quoi.
Ik geniet ervan om me thuis te voelen in deze taal, de klanken, de woordenrijkdom. Toch een geval van: On revient toujours à son premier amour.

Ik was kort in Mullhouse en in Metz en maar liefst 8 dagen in Besançon. Een fijne stad in de Jura, mooi en aangenaam. Een niet te grote universiteitsstad, ontspannen sfeer. En natuurlijk was het ook een trip down memory lane. Nog eens naar de Saline Royale in Arc-et-Senans, naar dat leuke dorp Ornans.

Centre Linguistique CLA Besançon

Op welke plek ik in 1980 precies les kreeg en waar we ondergebracht waren, weet ik niet meer. Het moderne gebouw van de CLA, waar toen onze bijscholingscursus onder viel, stond er waarschijnlijk nog niet.
Destijds kregen we ook een rondleiding door de voormalige vermaarde horlogefabriek van LIP, korte tijd daarvoor nog onder arbeiderszelfbestuur. Voorbij, al zijn er nog wel verwijzingen in het Musée du Temps. Het museum van de tijd.
Voorbij, voorgoed voorbij, maar mijn geliefde Frans is terug.