We hielden onze adem in, want het was nog even spannend of de buien van de laatste dagen niet nét het feestje zouden verpesten.
Een aaneenschakeling van vijf 25+ dagen, met minstens drie van boven de 30 graden. Mét als extra handicap dat die in De Bilt gemeten moesten worden. (Wie heeft die spelregels trouwens ooit verzonnen?) Al had driekwart Nederland met hoge koorts op apegapen gelegen, alleen De Bilt telde.
En nu 'we' het hebben gehaald, blijkt het al de 39e hittegolf in de geschiedenis te zijn. Niks bijzonders dus. Maar ja, we zitten in de komkommertijd en dan kan elk niksje een hot item worden.Zeg, Van Gansewinkel, heb jij niets beters te bloggen? Ik laad inderdaad de verdenking op me dat ik geen boeiender onderwerpen voorhanden heb.
Er ligt hier anders nog een heel lijstje met blogonderwerpen, maar ik heb zin in iets luchtigs. Ik heb zowat de hele dag achter de computer gezeten voor de teksten van mijn nieuwe website. Een soort werkkamerarrest.
Begin van de middag sloegen lunchdip en hitte eendrachtig toe. Lamgeslagen bedacht ik dat er nog een thermometer moest liggen in mijn schrijverstoolbox, annex rommeltjesdoos. Er kwamen er maar liefst drie uit tevoorschijn.
Ach ja, die leuke die ik in 2002 cadeau kreeg op een school in Aruba. Allemaal waren ze het eens: dertig graden in mijn werkkamer.
Tropenkolder om in die warmte weer aan het werk te gaan, maar vooruit, ik zou het op zijn minst even proberen.Uren later kroop ik achter mijn computer vandaan. Flow kan dus ook als de arbeidsomstandigheden niet ideaal zijn.
Toen ik, deze maand drie jaar geleden, met dit blog begon, stond ik mezelf toe over alles te schrijven wat me bezighield. Als het maar niet over het weer gaat, sprak ik mezelf vermanend toe.
Nou, dit is in ieder geval al de tweede keer in één week.
Wat is de moraal van dit verhaal? Niets veranderlijker dan het weer. En ikzelf dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten