In eigen land

De laatste weken speel ik soms toerist in eigen land: ik ontdek plekjes. Bezienswaardigheden van horen-zeggen en reminiscenties aan topografie lang, lang geleden.

Veluwe, Achterhoek en Dordrecht, Dordrecht.

Dat is merkwaardig. Van een bezoek zeker twintig jaar geleden herinner ik me nog dat ik het een verrassend mooie plaats vond. Vervolgens kwam ik er nooit meer en toevallig nu twee keer binnen vier weken, plus op doorreis van en naar Antwerpen.

Eerst was er in Dordrecht het feestelijke etentje in Villa Augustus en afgelopen zaterdag de voorstelling van Theatercollectief Vreemde Eenden.
Daaromheen was er volop tijd om opnieuw kennis te maken met de stad. De gracht, de veelheid aan monumenten, de ontspannen sfeer op de terrassen.

Wat een gracht trouwens doet voor de sfeer van een stad, een stroom van reflectie en beweging ineen.
[Tussen haakjes: de binnenstad van Wageningen heeft ook nog zo'n potentiële schat. Goed dat er in september een nieuwe campagne start om de deels verborgen stadsgracht eindelijk boven water te halen.]

Ontdek Dordrecht ook.
Dit waren weer de toeristische tips. Lekker weg in eigen land dus, waar de zon altijd schijnt.*)

*) Resultaten in het heden bieden geen garantie voor de toekomst.