Even eruit

Zutphen

Ik hoef niet per se lang en ver en spectaculair om er even helemaal uit te zijn. Volkomen ontspannen kwam ik vandaag thuis na enkele dagen Achterhoek.



Zutphen



Vanuit standplaats Lochem trapten we ons een weg door een deel van deze regio, die ik nauwelijks ken. We hapsnapten wat fietsknooppunten en fragmenten van de Achtkastelenroute. Overigens zagen we geen enkel kasteel. Toch knap om die allemaal mis te rijden.

In Vorden stuitten we op een opgebroken centrum en op de lonkende Sale van een grote kledingzaak. Dat hield even op, maar vervolgens koersten we toch op Zutphen. Een aangename stad met veel monumentaal moois en bourgondisch aandoende terrassen, ook dankzij de genereuze zon.

Buiten de bebouwing lag het landschap er in volle glorie bij.
En tijdloos. Korenvelden, bossen, een boerderijtje in de verte en zandpaden waarop somtijds paard en wagen hun weg zochten. Even waande ik me in vervlogen tijden. Voor mijn geestesoog verscheen Jaromir over wiens omzwervingen A.C.W. Staring begin 19e eeuw schreef.

Op mijn eerdere blog Vader van Swiebertje vroeg ik me af waarom Wageningen nooit een straat heeft vernoemd naar de schrijver, en oud-inwoner, Uit den Bogaard. Of een Laan van Swiebertje wellicht en in de reacties kwamen aanvullende suggesties als Saartjesteeg.

Welnu, Vorden blijkt wel een indirect eerbetoon aan Saartje te bezitten, namelijk het Riek Schagenplein, de actrice die Saartje zo weergaloos vormgaf.