zondag 9 februari 2014

Nogmaals: Veldeke Literatuurprijs 2013

Tweemaal feest. Op 17 november was het feest in Thorn: ik ontving de Veldeke Literatuurpries 2013. Uit handen van député Noël Lebens van Cultuur kreeg ik een mooi geldbedrag. Ook mocht ik alvast het wasmodel vasthouden waarmee kunstenares Jenny Roost uiteindelijk de trofee zou maken.


Eergisteren was het dan zover en kreeg ik het bronzen kunstwerk overhandigd. Dat gebeurde tijdens een Veldeke-bijeenkomst in de volle Ridderzaal van Kasteel Doenrade. Zo werd voor mij de prijsuitreiking in twee etappes dubbel feest.

Diezelfde avond presenteerde Veldeke ook twee boeken. Het Veldeke Jaarboek 2013 met o.m. verslagen van onderzoek naar Limburgse dialecten, maar ook literaire teksten en royaal aandacht voor schrijver Colla Bemelmans. Het andere boek is Lèste Wäörd. Tekste in 't Limburgs bie begrafenis en crematie, dat zijn weg zeker zal vinden bij afscheidsrituelen.

Het was fijn om tijdens de Veldekebijeenkomst zoveel bekenden te zien, al dan niet lid van Veldeke, en zoals altijd was het er weer Limburgs goed van vlaaien en drinken.
Mijn dankwoord gold Veldeke, mijn hechte familie en - in dankbare gedachtenis - 'pap en mam, di-j mich 't dialect, 't Wieërts, met de paplieëpel hebbe ingegaeve.'
Onnodig te zeggen hoe blij ik ben met de Veldekeprijs, zeker ook met het kunstwerk van Jenny Roost. Arno Gubbels, voorzitter van Veldeke Literair karakteriseerde haar werk met de woorden: symboliek en eenvoud.

Haar bronzen werk straalt dat ook uit.
Jenny Roost - Veldeke Trofee   - Foto: Hans Simons
In de basis geeft beweging de V uit het logo van Veldeke weer. De letters VELDEKE komen prominent uit, evenals aan de rechterkant typisch Limburgse lettercombinaties: sj-, ao, en -ke, waar Lei Heijenrath me op wees.
Onderaan dartelen en tuimelen de andere letters van het alfabet. Samen vormen die 26 letters immers het instrumentarium van de schrijver.

Tussen de letters dansen woorden uit uiteenlopende dialecten, zoals kollebloom, brônke, pesjoenkele en vreigele. Zelf mocht ik een Weerts woord aandragen. Maar vraag een schrijver niet ter plekke een mooi woord te noemen, dus gelukkig fluisterde iemand van mijn familie in: snuffeltèr. Vlinder in het Weerts, hij pronkt nu ook in het bronsgroen.

Een prachtig aandenken aan het winnen van de Veldeke Literatuurprijs waar ik heel gruëts op ben.




Website Jenny Roost
WebsiteVeldeke Limburg
Eerder blog over Veldeke Literatuurprijs 2013




Geen opmerkingen:

Een reactie posten