Morgen precies vier jaar geleden begon in Wageningen de festivalweek Wageningen City of Insects. Een week lang lieten kunstenaars, ondernemers, wetenschappers en mensen uit andere sectoren zien wat insecten voor hen betekenen. Tentoonstellingen, films, workshops, gerechten, muziek, Wageningen zoemde, bruiste, vlinderde.
Bron van het grote evenement was de vakgroep Entomologie van Wageningen Universiteit, met de onvermoeibare prof. Marcel Dicke en zijn collega's.
De afgelopen tijd is het gebouw gesloopt en is de afdeling verhuisd naar de campus. Deze week zijn ruim 600.000 geconserveerde insecten ook verdwenen, verhuisd naar Naturalis in Leiden. De universiteit kan het behoud niet meer betalen, lees ik. Wíl de collectie niet meer behouden, lijkt mij. Een kwestie van keuzes.
Voor het festival had ik enkele projecten waaronder een tentoonstelling van beeldend kunstenaars met insectengedichten van mij. Wij mochten toen vooraf een deel van de collectie bekijken. Ik herinner me de bijna geheiligde stilte waarin we notities maakten of schetsten, of alleen maar bewonderden. Gefascineerd was ik door de bontgekleurde of afschrikwekkende dieren, die de veelzijdigheid en rijkdom van de natuur toonden.
De website bestaat nog en als ik die bekijk, zie ik weer de kruisbestuiving die mogelijk is tussen mensen met totaal verschillende achtergronden.
Nu zijn de insecten weg en mij bekruipt het gevoel dat we het hebben laten gebeuren.
Wageningen kan nooit meer echt City of Insects worden.
http://www.cityofinsects.wur.nl/NL/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten