Wachten op post van mensen die je lief zijn. Dat is een van de rode draden in het prachtige boek Post voor mevrouw Bromley van Stefan Brijs.
Maar het is ook een boek over heldendom, vriendschap, familiebanden en over missen en verlangen. Het speelt zich af in de Eerste Wereldoorlog in Engeland en later aan het Westfront in België en Frankrijk.
Ik ben niet verzot op oorlogsverhalen en historische boeken, maar dit boek is zoveel meer, juist door die belangrijke thema's in ieders bestaan.
De Vlaamse schrijver Stefan Brijs brak in 2005 overtuigend door met het veelgeprezen en bekroonde De engelenmaker. Dat ga ik beslist ook lezen, want wat kan die man schrijven. In een soepele, leesbare stijl heeft hij me honderden bladzijden meegesleept in de gedachten, twijfels en ervaringen van zijn hoofdpersonage John Patterson. De jongen wil literatuur studeren en zich verre houden van de oorlog, ondanks de steeds grotere druk om zich te melden voor het leger.
Hij is kind aan huis in het gezin van mevrouw Bromley na het vroege overlijden van zijn moeder. Zij probeert de kleine John uit te leggen hoe het is om een geliefde te missen.
De vader stort zich op zijn boekenverzameling en op zijn werk als postbode. Door de oorlog wordt hij steeds vaker de aanzegger van de dood en dat knaagt aan hem.
Wanneer John uiteindelijk toch in de oorlog terecht komt, krijgt hij ook een posttaak en zo is hij vaak de tussenschakel tussen slecht nieuws en het thuisfront. Soms maskeert hij in de brieven de waarheid, maar de dood komt toch altijd uit.
Stefan Brijs heeft zes jaar aan dit boek gewerkt, een steeds zeldzamer voorbeeld van 'slow writing'. Succesvolle auteurs worden nogal eens door uitgeverijen op de huid gezeten om vooral snel met een nieuw boek te komen. Alleen al door de research die Brijs serieus nam, is dit een tijdrovend project geweest.
Eind januari was Stefan Brijs te gast in Arnhem bij de literaire afdeling van Kunst en Cultuur Gelderland. Hij vertelde over het ontstaan van dit boek, over zijn werkwijze en zijn thema's. De middag had een originele opzet doordat schrijver/kok Leon Gommers gerechten had gemaakt die in het boek voorkomen.
Ik ben blij dat ik het boek nog niet gelezen had toen ik de hapjes proefde die zeker goed en met aandacht waren klaargemaakt.
Het waren geen culinaire glorietijden daar op het slagveld. De corned beef, plumpudding (blijven maanden goed), kool en duif zouden me toch te veel aan de beeldende en gruwelijke passages in het boek hebben herinnerd.
Kunst en Cultuur Gelderland - literatuur
Ik ben niet verzot op oorlogsverhalen en historische boeken, maar dit boek is zoveel meer, juist door die belangrijke thema's in ieders bestaan.
De Vlaamse schrijver Stefan Brijs brak in 2005 overtuigend door met het veelgeprezen en bekroonde De engelenmaker. Dat ga ik beslist ook lezen, want wat kan die man schrijven. In een soepele, leesbare stijl heeft hij me honderden bladzijden meegesleept in de gedachten, twijfels en ervaringen van zijn hoofdpersonage John Patterson. De jongen wil literatuur studeren en zich verre houden van de oorlog, ondanks de steeds grotere druk om zich te melden voor het leger.
Hij is kind aan huis in het gezin van mevrouw Bromley na het vroege overlijden van zijn moeder. Zij probeert de kleine John uit te leggen hoe het is om een geliefde te missen.
De vader stort zich op zijn boekenverzameling en op zijn werk als postbode. Door de oorlog wordt hij steeds vaker de aanzegger van de dood en dat knaagt aan hem.
Wanneer John uiteindelijk toch in de oorlog terecht komt, krijgt hij ook een posttaak en zo is hij vaak de tussenschakel tussen slecht nieuws en het thuisfront. Soms maskeert hij in de brieven de waarheid, maar de dood komt toch altijd uit.
Stefan Brijs heeft zes jaar aan dit boek gewerkt, een steeds zeldzamer voorbeeld van 'slow writing'. Succesvolle auteurs worden nogal eens door uitgeverijen op de huid gezeten om vooral snel met een nieuw boek te komen. Alleen al door de research die Brijs serieus nam, is dit een tijdrovend project geweest.
Eind januari was Stefan Brijs te gast in Arnhem bij de literaire afdeling van Kunst en Cultuur Gelderland. Hij vertelde over het ontstaan van dit boek, over zijn werkwijze en zijn thema's. De middag had een originele opzet doordat schrijver/kok Leon Gommers gerechten had gemaakt die in het boek voorkomen.
Ik ben blij dat ik het boek nog niet gelezen had toen ik de hapjes proefde die zeker goed en met aandacht waren klaargemaakt.
Het waren geen culinaire glorietijden daar op het slagveld. De corned beef, plumpudding (blijven maanden goed), kool en duif zouden me toch te veel aan de beeldende en gruwelijke passages in het boek hebben herinnerd.
Kunst en Cultuur Gelderland - literatuur
Dag tante Annie,
BeantwoordenVerwijderenHartelijk gefeliciteerd met je verjaardag!
Een fijne dag toegewenst!
Wilfred & Carla
Folkert, Quint, Merle & Jinte