Zomerbloei

In een jaar weblog scoorde het aantal blogs over de natuur verrassend hoog, constateerde ik gisteren tot mijn verbazing. Maar ook vandaag stuit ik weer op een natuuronderwerp. Nou ja, natuur?
Zoals J.C. Bloem al schreef in zijn gedicht 'De Dapperstraat' (inderdaad van: domweg gelukkig in de Dapperstraat):

Natuur is voor tevredenen of legen.

En dan: wat is natuur nog in dit land?

Een stukje bos, ter grootte van een krant. (...)

Verder dan mijn achtertuin hoefde ik vandaag niet te gaan om weer verrukt stil te staan. Nog nooit eerder is het mij gelukt een stokroos in bloei te krijgen, hoewel het een supergemakkelijke plant schijnt te zijn.
Maar vandaag genoot ik toch een kleine triomf. Getuige de knaaggaatjes in het blad is hij wellicht ternauwernood ontkomen aan vraat die ook deze keer weer de bloei in de kiem had kunnen smoren.

Hoewel hij al enkele weken bloeit, geniet ik elke dag van de acanthus die dit jaar voor het eerst in bloei kwam. Deze bijzondere plant is me ook zeer dierbaar vanwege zijn herkomst.
Ruim twee jaar geleden bracht ik voor de eerste keer een heerlijke maand door in het schrijvershuis van Adriaan Roland Holst in Bergen. Ik genoot die aprilmaand intens van de prachtige tuin en na zeven jaar flat voelde ik daar voor het eerst weer de sterke behoefte aan een tuin. Van de tuinman kreeg ik een stekje acanthus mee, voor op mijn balkon.
Toen kon ik niet vermoeden dat ik al binnen een half jaar de acanthus in de volle grond van mijn eigen tuin kon poten. De acanthus heeft het hier zichtbaar naar zijn zin en floreert op de nieuwe stek, evenals ikzelf trouwens.