Verbeelding (1)

Vanmorgen heb ik ingecheckt in Hotel der Verbeelding. Na een schrijfarme periode kom ik nu eindelijk weer aan schrijven toe.

Of het ergens toe leidt? Enkele gedichten, een novelle wellicht, of misschien zelfs ooit een boek? Het maakt niet uit. Ik schrijf weer.

Tot nu toe dienden zich enkel impressies aan, brokstukken en randfiguren zoals een dronken portier. Deze week wordt vanzelf duidelijk waar het hotel staat, als het die naam al mag hebben, welke gasten er verblijven en met wie mijn hoofdpersonage een afspraak heeft.
Zelfs mijn hoofdpersonage heeft nog nauwelijks vorm of stem. Lijkt zij op mij of vind ik heel iemand anders uit? Voelt zij zich vrij te kiezen of kan ze dat niet? Hoe krijg ik haar zo ver dat ze de belangrijke keuze maakt uit vier deuren, terwijl ik zelf al niet kan kiezen uit acht soorten thee.
En wat doet de stem van Descartes in het verhaal die schalt: 'Besluiteloosheid is de laagste graad van vrijheid.'