De tweede dag in Hotel der Verbeelding sloeg de verwarring toe. Moest ik mijn hoofdpersonage misschien tot man ombouwen? Hoe kreeg ik haar anders zo ver dat ze niet op mij leek?
Nadat ik gisteren de Vrijheid vanuit filosofisch perspectief bekeek, was vandaag Schoonheid het aandachtspunt. Te groot voor een dag natuurlijk, maar morgen staan Goed en Kwaad al weer op het programma.
Als praktische exercitie over schoonheid heb ik in het bos rondom Hotel der Verbeelding een stilleven verzameld. Mooie dingen wilde ik vergaren, maar het eerst stuitte ik op een kunststof bloemetje dat knalde in lelijkheid. Dat bracht mij tot berusting: Schoonheid struikelt soms over het leven.
Bovendien dook vandaag opnieuw een eerdere vraag op: hoe kan ik in mijn schrijven lichtheid/humor verenigen met diepgang, of kan dat niet eens?
Ik ben er nog niet uit.
Vanavond heb ik hard gewerkt aan mijn verhaalfragmenten van deze twee dagen in de hoop dat ik wat gaten kon opvullen. Resultaat: ik ben zeer tevreden, want er is me meer duidelijk geworden over de loop van mijn verhaal. Alleen ... ik heb nu nóg meer gaten en vragen gekregen.
De tijd zal het misschien leren (Tijd staat overigens voor donderdag gepland).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten