De werkelijkheid is meer bizar dan ik als schrijver kan bedenken. In mijn map met ideeën zitten ook krantenknipsels van ware gebeurtenissen. Maar als ik ze zou gebruiken in een boek zou ik gemakkelijk beticht kunnen worden van ongeloofwaardigheid en ongeremde fantasie.
Overigens moet een waargebeurd verhaal ook nog eens tot een goed boek leiden en daartoe is niet iedereen in staat. Zoals Gerard Reve ooit streng doceerde aan schrijvers: 'Waargebeurd is geen excuus.'
Ik heb net een non-fictieboek gelezen over een gegeven dat ik als thrillerschrijver nauwelijks zou durven bedenken. De Vlaamse rechtbankjournalist Gust Verwerft schreef 'De parachutemoord.'
Hij loopt het proces na en de feiten die in Nederland destijds toch minder breed zijn uitgesponnen in de pers dan in België. Die feiten: in 2006 stortte ervaren springster Els Van Doren neer met haar parachute, nadat ook haar reserveparachute niet openging. Uiteindelijk werd Els Clottemans opgepakt en beschuldigd van moord. Zij zou de parachutes hebben gesaboteerd uit jaloezie op haar liefdesrivale, maar ze bleef tot haar laatste woord ontkennen.
De verongelukte vrouw leidde een dubbelleven en had jarenlang naast haar huwelijk een verhouding met een man van dezelfde paraclub met wie de verdachte ook een relatie kreeg.
Na een emotioneel proces sprak de volksjury eind vorig jaar het 'schuldig' uit over Els Clottemans die 30 jaar gevangenisstraf kreeg opgelegd. Dit jaar komt de zaak in hoger beroep voor.
Ik las het boek met extra belangstelling, als thrillerschrijver, maar ook als oud-rechtbankcolumnist. Het rechtssysteem in België is anders, maar ook is er minder terughoudendheid bij privacygevoelige zaken. Natuurlijk zijn bij ons rechtszaken eveneens openbaar, maar zeker bij deze gruwelijke en aansprekende zaak lagen privélevens volledig op straat. Uit het boek maak ik op dat de zaak wekenlang het gesprek van de dag was. Iedereen had er welhaast een mening, roddel of vonnis over.
Dit schrijft Gust Verwerft op pagina 67: "Geef toe dat geen enkele thrillerschrijver een plot zou kunnen verzinnen als in de parachutemoord. Twee vrouwen die met alle middelen strijden om de seksuele gunsten van een man die ze zelfs bereid zijn te delen. Een bedrogen echtgenoot die jarenlang een blind vertrouwen heeft in zijn vrouw en blijft zeggen dat hij tot de laatste seconde zielsgelukkig is geweest met haar. Twee kinderen die hun moeder blijven bejubelen en tegelijk hun vader steunen. Dit zijn Pieter Aspe, Jef Geeraerts, Bob Mendes en Luc Deflo tezamen, gebald in een epos over schone schijn in Vlaanderen en de grote gevolgen van kleine, zwakke momenten, die we allemaal kennen."
Louter gebroken levens resten, wat een treurigheid.
http://www.wpg.be/boeken/overzicht/gustverwerft/9789002240058
Ik heb net een non-fictieboek gelezen over een gegeven dat ik als thrillerschrijver nauwelijks zou durven bedenken. De Vlaamse rechtbankjournalist Gust Verwerft schreef 'De parachutemoord.'
Hij loopt het proces na en de feiten die in Nederland destijds toch minder breed zijn uitgesponnen in de pers dan in België. Die feiten: in 2006 stortte ervaren springster Els Van Doren neer met haar parachute, nadat ook haar reserveparachute niet openging. Uiteindelijk werd Els Clottemans opgepakt en beschuldigd van moord. Zij zou de parachutes hebben gesaboteerd uit jaloezie op haar liefdesrivale, maar ze bleef tot haar laatste woord ontkennen.
De verongelukte vrouw leidde een dubbelleven en had jarenlang naast haar huwelijk een verhouding met een man van dezelfde paraclub met wie de verdachte ook een relatie kreeg.
Na een emotioneel proces sprak de volksjury eind vorig jaar het 'schuldig' uit over Els Clottemans die 30 jaar gevangenisstraf kreeg opgelegd. Dit jaar komt de zaak in hoger beroep voor.
Ik las het boek met extra belangstelling, als thrillerschrijver, maar ook als oud-rechtbankcolumnist. Het rechtssysteem in België is anders, maar ook is er minder terughoudendheid bij privacygevoelige zaken. Natuurlijk zijn bij ons rechtszaken eveneens openbaar, maar zeker bij deze gruwelijke en aansprekende zaak lagen privélevens volledig op straat. Uit het boek maak ik op dat de zaak wekenlang het gesprek van de dag was. Iedereen had er welhaast een mening, roddel of vonnis over.
Dit schrijft Gust Verwerft op pagina 67: "Geef toe dat geen enkele thrillerschrijver een plot zou kunnen verzinnen als in de parachutemoord. Twee vrouwen die met alle middelen strijden om de seksuele gunsten van een man die ze zelfs bereid zijn te delen. Een bedrogen echtgenoot die jarenlang een blind vertrouwen heeft in zijn vrouw en blijft zeggen dat hij tot de laatste seconde zielsgelukkig is geweest met haar. Twee kinderen die hun moeder blijven bejubelen en tegelijk hun vader steunen. Dit zijn Pieter Aspe, Jef Geeraerts, Bob Mendes en Luc Deflo tezamen, gebald in een epos over schone schijn in Vlaanderen en de grote gevolgen van kleine, zwakke momenten, die we allemaal kennen."
Louter gebroken levens resten, wat een treurigheid.
http://www.wpg.be/boeken/overzicht/gustverwerft/9789002240058
Geen opmerkingen:
Een reactie posten