Moedertaal (1)

Zondag was ik te gast in Salon Remunj, de literaire salon van Roermond die voor deze aflevering Dialeksalon was. De Limburgse dialecten voerden die middag de boventoon.
Pierre Bakkes interviewde me en ik las onder meer het verhaal voor waarmee ik in 2010 genomineerd was voor de Veldeke Literatuurprijs.
Pierre Bakkes is wetenschapper en kenner van Limburgse dialecten en hij was de eerste streektaalfunctionaris van de provincie. Hij heeft bijvoorbeeld aan de wieg gestaan van een lesmethode die scholen kunnen gebruiken om de leerlingen bewuster te maken van de Limburgse dialecten.

Met Pierre had ik het uiteraard over het verschil tussen schrijven in het Weerts, mijn moedertaal, en het Nederlands. Zelf heb ik er bij een interview ooit uitgeflapt: "Nederlands schrijf ik met mijn verstand, dialect met mijn hart."
Dat spontaan bedachte theorietje leek in de praktijk nog te kloppen ook. Over sommige gevoelige onderwerpen kon ik namelijk eerder schrijven in het dialect. Anderzijds kostte het me meer moeite om bij een emotionele gebeurtenis in het dialect voor te lezen dan in het Nederlands. Dat schiep vanzelf wat meer afstand, zodat ik mijn tekst beter kon brengen.

In de coulissen zei Pierre Bakkes dat mijn theorie lijkt te kloppen, ómdat het mijn moedertaal is. Was het Nederlands mijn moedertaal geweest, dan zou het omgekeerd zijn geweest.

Pierre is een van de grootste promotors van dialectgebruik in Limburg, dus ik was verrast door zijn relativerende zienswijze.

Ik ben benieuwd of dialectsprekers, al dan niet 'native speakers', zich in een van beide theorieën herkennen.


http://www.salonremunj.nl/

Mijn inzending 'De peddemoeëk op 't wit paerd' is nog te lezen op de site van Veldeke: http://www.teliz.nl/VeldekeN/CMS/literatuurpries2010.htm