'The only son', de Nederlandse documentaire over een Nepalese familie raakte me onlangs geweldig. Gelukkig draait de film nog steeds in de bioscopen(waarom niet in Wageningen?), vandaar dat ik er graag aandacht voor vraag.
Het gaat over de jongen Pema die vanuit een kindertehuis in Nepal de kans krijgt om in Nederland te studeren waar zijn zus eerder al geadopteerd is. Voor de documentaire gaan zij terug naar de familie in de verafgelegen regio Dolpo in Nepal waar hun ouders en een zus met haar gezin zijn achtergebleven. De rest van het gezin is verstrooid, een zus woont in de VS, twee zusjes verblijven in een kindertehuis in de hoofdstad Kathmandu.
De ouders doen een klemmend en voortdurend beroep op hun enige zoon terug te komen naar het dorp, daar te trouwen met een meisje dat ze voor hem uitzoeken, en voor zijn ouders te zorgen. Je ziet en voelt de verscheurdheid van de jongen.
Filmmaakster Simonka de Jong maakte een ingetogen film die een vlijmscherp beeld geeft van het dilemma van jonge mensen in arme landen: blijven en je voegen in de familietraditie of de kansen grijpen om een betere toekomst op te bouwen? De prijs is schuldgevoel en verstoken zijn van familie, geboortegrond en cultuur. In het beste geval kan iemand later en van afstand de achtergebleven familie ondersteunen.
Het gaat om een documentaire, maar die heeft alles in zich van een speelfilm: liefde, emotionele chantage misschien, road movie, schuldgevoel. Zo anders en toch een universeel gegeven. Kinderen verlaten hun familie, zo is immers de loop van het leven, maar dat zijn soms pijnlijke processen, zeker als ouders oud en hulpbehoevend worden. Veel mensen zullen daarom net als ik iets herkennen in de film, ook al is een emigratie vanuit Limburg naar 'Holland' onbetekenend.
De familie is op de huid gefilmd, maar integer. Hun relaties komen in beeld tegen de achtergrond van het majesteitelijke landschap van de Himalaya.
Natuurlijk kwamen ook de beelden terug van mijn reizen in 2010 en 2012 en voelde ik mezelf weer zitten in de woonkeukens waar het eten voor ons werd bereid. Liep ik weer over de ezelpaadjes en ademde ik stilte en ruimte in die onmetelijke natuur.
Een schrijnend mooie film.
Biosagenda over 'The only son', met trailer
Kunststof tv: op 2'25'' min. interview met Simonka de Jong en Pema
Geen opmerkingen:
Een reactie posten