Tóch

Alea iacta est. Ik ben tóch aan de Twitter.
Zojuist heb ik mijn eerste tweet de wereld in geslingerd. En dat terwijl ik onlangs opnieuw beweerde dat ik er niet aan wilde.
Niets veranderlijker dan een mens, en zeker ikzelf. Ergo, niets menselijks is mij vreemd.
Ik had er zo mijn argumenten voor om zelf niet actief te zijn op dit sociaal medium. Te oppervlakkig, te tijdrovend, te weinig tekens om mijn 'boodschap' te melden.
En nu ogenschijnlijk foetsie, al die steekhoudende argumenten. Voorlopig althans, ik heb besloten om daadwerkelijk te ervaren of ik iets met Twitter kan en wil.
Mijn twitteradres