Ik dacht al aardig wat van zijn werk te kennen, maar gisteravond werd ik toch nog weer aangenaam verrast in theater Junushoff in Wageningen.
Ik hoorde een andere kant van Glass, misschien ook door het verzachtende effect die de harp van nature heeft. Maar gelukkig bleek de harp ook venijnige felheid in zich te hebben. De combinatie was soms vervreemdend, maar meestal klonk het alsof Philip Glass zijn werk expliciet voor harp had geschreven.
Zoals vaker met muziek verdiep ik me in eerste aanleg zelden in de tekst. Wanneer ik dat bij geliefde muziek op zeker moment wel doe, blijkt de tekst me ook aan te spreken. Bij Glass hoef ik de betekenis van de woorden niet te kennen, al lichten soms 'lelijke' woorden op als 'refrigerator'. Voor mijn part zijn het op muziek gezette boodschappenlijstjes, het hindert me niet.
Het koor verkende alle regionen van de menselijke stem en die reiken onwerkelijk ver. Mooi ook dat ik als leek nooit zal horen of die noten echt zo bedoeld waren. Philip Glass kijkt immers niet op een dissonant meer of minder.
De ster van Lavinia Meijer rijst snel en hoewel ze volgens mij stevig weet wat ze wil, oogt ze rank en onbevangen.
Afkomstig uit Bennekom speelde ze min of meer een thuiswedstrijd in Wageningen. Hier is het ooit allemaal begonnen, zei ze eenvoudig, 'op de koninginnemarkt.'
http://www.laviniameijer.com/
Op haar site staat het prachtige solostuk: Metamorphosis 2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten