Valentijnsdag vandaag. Voor wie eraan doet, twee gedichten die ik jaren geleden schreef.
Eerst een gedicht voor jongeren, in 2003 gepubliceerd op de jongerenpagina van Brabants Dagblad.
Voor eeuwig en altijd
Ergens in de rotswand,
warm beschenen door de zon,
bewaart de vijfde rotspunt van links
jouw naam in de holte van zijn hart.
Zoals mijn hart jou
als een groot geheim bewaart.
Wanneer over driehonderd jaar
een stokoude visser mijn briefje vindt,
leest hij in elke letter
hoeveel ik van je hou.
Maar jij weet het zelf nog niet,
jij mag het niet weten.
Nu nog niet.
Het volgende gedicht heb ik ook opgedoken uit mijn archief. Het valt me nu pas op dat het voortbouwt op het middeleeuwse oergedicht der liefdesgedichten: Hebben olla uogala nestas hagunnan hinase hic anda thu (Alle vogels zijn nesten begonnen behalve ik en jij).
in mijn buik
heb jij een nest gebouwd
stevige bodem
luchtige veertjes
wordt het nog bewoond
dit voorjaar?
Ineens vraag ik me af wie die Valentijn eigenlijk was. Wikipedia weet meer.
Ik had het kunnen weten, een martelaar, en nog wel een die zijn hoofd verliest. Dramatisch mooi als symbool voor verliefdheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten