Een wrang bericht las ik net op Afrikanieuws. Door de vrede, althans minder gevechten, in Somalië, hebben sommige branches het lastig. De doodgravers bijvoorbeeld.
In de reportage komt een doodgraver uit Mogadishu aan het woord die dankzij de gouden tijden voor zijn bedrijf zijn kinderen naar een goede school kon sturen.
Niet iedereen heeft belang bij vrede, en dit is nog maar een klein voorbeeld.
Ik heb nauwelijks een idee van de omvang en de lijnen in de internationale wapenhandel. Maar ik weet bijna zeker dat landen die ogenschijnlijk nobel aansluiten bij vredesconferenties anderzijds ook medeverantwoordelijkheid dragen voor juist de oorlogen die ter tafel komen.
Zijn alle wapens dan fout, ook als ze dienen om af te schrikken of weerloze mensen te verdedigen? Duivelse dilemma's en te groot voor een individu als ik.
Wel heb ik iets te zeggen over hoe ik mijn geld besteed en waar ik eventueel spaar. Een lijntje met de ASN-bank zuiverde mijn geweten wel wat. Maar door het gedoe met de SNS-bank kwam ik er deze week pas achter dat mijn groene en verantwoorde ASN ook deel uitmaakt van het grote SNS-consortium.
Daar had ik me dus niet genoeg in verdiept. Het dwingt me tot nog bewuster handelen en anderzijds me realiseren dat ik ook niet meer vermag dan af en toe eens een druppeltje op een gloeiende plaat laten vallen. Hopelijk houdt het gesis me wel alert en hoopvol.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten