Op 2 november opent in Wageningen de grote tentoonstelling 'Point of no Return', van het Platform Beroepskunstenaars Wageningen. Ik zit in die club, doe mee aan de tentoonstelling en help mee met de PR.
In de aanloop naar de tentoonstelling maak ik een serie interviews van 'the making of...' Hoe kwamen initiatiefnemers Jacqueline van Bergeijk en Petra de Vree tot hun plan voor de tentoonstelling en hoe bereiden deelnemende kunstenaars zich erop voor?
Mijn interviews zijn bestemd voor enkele regionale media, voor social media en websites.
Als ik dan zo in gesprek ben en alles mag vragen wat ik wil, besef ik weer hoe leuk ik het vond om journalist te zijn. Ik hield er 15 jaar geleden vrijwillig mee op, omdat ik meer tijd wilde hebben voor het schrijven. Ik heb nooit spijt gehad van die beslissing, maar ik geniet er nu wel van om louter de leuke kanten van het vak te ondervinden. Geen te lange redactievergaderingen, niet een toenemende hijgerigheid en hyperigheid in het vak, maar een eigen invulling geven aan mijn ideeën.
Weer ervaar ik hoe heerlijk het is om te praten met mensen die enthousiast ergens mee bezig zijn. Of dat nou kunstenaars zijn zoals nu, of zoals destijds politici, ondernemers of die wereldkampioen kweker van zebravinken.
Tussen de bedrijven van die interviews door moet ik wel nog zorgen dat ik mijn eigen aandeel in de tentoonstelling afmaak. Zoals het er nu uitziet, worden het vijf gedichten, vooral over persoonlijke keerpunten. Het vijfde gedicht is niet meer dan los zand en over de vormgeving van de gedichten heb ik nog maar heel rudimentaire gedachten.
Kortom: het wordt onderhand tijd dat ik ook eens de rust neem voor 'the making of' mijn eigen werk.
Weblog 25 aug. 2012 over Point of no Return
Geen opmerkingen:
Een reactie posten