Oud sportnieuws

Toen was 2011 toch ineens nog snel voorbij. En dat terwijl ik nog een hele stapel ideeën voor weblogs had liggen. Al die tijd moesten ze wijken voor andere onderwerpen die zich opdrongen en soms kwam het er gewoon niet van, geen tijd of geen zin.

Er zijn ideeën die ook nog wel in 2012 kunnen, maar het 100-jarig bestaan van de KNBB is echt achterhaald. De wat? De Koninklijke Nederlandse Biljartbond dus. Niet dat ik daar lid van ben geweest, maar ik biljart wel graag. Het is ook de enige sport waarmee ik ooit een sportprogramma heb gehaald.



Klik op de afbeelding om
te vergroten. (Ik ben overigens
 niet de vrouw op de foto.)

 Nieuwsgierig? Oké, vooruit dan. Ik vind het ook wel leuk om een herinnering van bijna 35 jaar geleden op te diepen uit mijn archief. Eind 1977 kreeg ik in een café in Nijmegen te horen dat ik er niet mocht biljarten. Ik was geen biljart-ster, maar ik was ook geen stuntelige beginneling. Ik was zo verbolgen dat ik een ingezonden brief stuurde naar onder meer de Volkskrant. Plaatsing daarvan leidde tot een media-aandacht die me verbaasde.

Het tv-programma 'Hoe bestaat het?' heeft er aandacht aan besteed aan en ik kreeg een telegram (een wat?) van de Vara met het verzoek ze te bellen. Ik werd uitgenodigd voor de proefopname van een nieuw tv-programma van Sonja Barend. Jammer genoeg bleek ik ziek op die dag.

Wat wel doorging, was de reportage in het radioprogramma 'Tussen start en finish' van Harry Vermeegen. Later hoorde ik dat het item zelfs was herhaald in het jaaroverzicht. Harry Vermeegen toog naar mijn toenmalige woonplaats Tilburg en interviewde mij tijdens het biljarten. De tweede carambole - tikt zo lekker weg op de radio - becommentarieerde hij met: 'Je begint nu echt warm te draaien, je begint achter elkaar te scoren.'
In een ander café vroeg hij de aanwezige mannen wat ze van vrouwenbiljart vonden. Tot Vermeegens grote plezier debiteerden ze in smeuïg Tilburgs alle clichés over biljartende vrouwen, zoals: Dan liggen er te veel ballen op het biljart. Zoveel jaar na dato denk ik pas: Kék naor oe eige.
Maar er was ook een man die ruimhartig zei: 'Ze meuge wel biljarten, moete nie.'
In het begin van mijn journalistenloopbaan heb ik zelf ook nog eens aandacht besteed aan het vrouwenbiljart met een artikel voor de Viva.
Er is gelukkig veel veranderd. Tegenwoordig schijnen er zelfs bij ouderenverenigingen vrouwen te biljarten.
Ik doe het te weinig, maar het kan dus altijd nog, later als ik oud ben.

Eerder weblog over biljarten (14 juli 2011)