Niks Blue Monday gisteren, wel een strakblauwe lucht en ideale omstandigheden om weer een flinke trainingswandeling te ondernemen. Mijn wandelrondjes van de afgelopen maanden lijken wel hun vruchten af te werpen.
Was mijn eerste hoogtetraining voor Nepal, in oktober vorig jaar, na de Grebbeberg nog geëindigd in een roemloos enkeltje bus naar huis, gisteren verliep de tocht moeiteloos.
Na een wandeling door het Binnenveld beklommen we de Grebbeberg vanaf Onderlangs via een trap, die volgens de plaquette 76 treden telt. Een metalen trap met royale treden van gelijkmatige afmetingen. Kom daar in Nepal eens om, dus als training stelt het natuurlijk niets voor. Maar na een wandeling, en koffie met punt, op de Greb, daalden we langs een andere trap af.
Vermolmd hout, ongelijke treden en hobbelig. Daar moest je tenminste bij elke stap opletten en dat leek dus enigszins op het geconcentreerd 'in het moment' afdalen, van bv. de '3280 steps van Ulleri'. Via de dijk terug - prachtige hoogwaterplaatjes in de Blauwe Kamer - naar Wageningen waar zich na drie uur wandelen nog geen beginnetje van blaar aandiende.
Dat opent perspectief op een goede startconditie voor drie weken wandelen in Nepal, wat al aardig dichtbij komt.
Hoogtetraining in Nederland blijft natuurlijk een lachwekkende vertoning, evengoed als een middagje wandeling in platland in geen verhouding staat tot een paar weken achter elkaar in minder geplaveide omstandigheden. Er zijn de komende tijd dus nog veel wandelkilometers nodig, geen opgave overigens. Ik begin zelfs lichtelijk verslaafd te raken aan wandelen. Een dag niet buiten geweest, is een dag niet geleefd.
Was mijn eerste hoogtetraining voor Nepal, in oktober vorig jaar, na de Grebbeberg nog geëindigd in een roemloos enkeltje bus naar huis, gisteren verliep de tocht moeiteloos.
Vermolmd hout, ongelijke treden en hobbelig. Daar moest je tenminste bij elke stap opletten en dat leek dus enigszins op het geconcentreerd 'in het moment' afdalen, van bv. de '3280 steps van Ulleri'. Via de dijk terug - prachtige hoogwaterplaatjes in de Blauwe Kamer - naar Wageningen waar zich na drie uur wandelen nog geen beginnetje van blaar aandiende.
Dat opent perspectief op een goede startconditie voor drie weken wandelen in Nepal, wat al aardig dichtbij komt.
Hoogtetraining in Nederland blijft natuurlijk een lachwekkende vertoning, evengoed als een middagje wandeling in platland in geen verhouding staat tot een paar weken achter elkaar in minder geplaveide omstandigheden. Er zijn de komende tijd dus nog veel wandelkilometers nodig, geen opgave overigens. Ik begin zelfs lichtelijk verslaafd te raken aan wandelen. Een dag niet buiten geweest, is een dag niet geleefd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten