Wat een mooi vak heb ik toch, en wat is het heerlijk om te verkeren in gezelschap van mensen die iets, beter gezegd: veel, hebben met het kinderboek.
Drie dagen was ik in Antwerpen op de Drielandenconferentie met meer dan 200 deelnemers uit Vlaanderen, Duitsland en Nederland. Eens in de paar jaar ontmoeten schrijvers, illustratoren, vertalers en kinderboekspecialisten elkaar. Deze keer kwamen we bijeen in het eerbiedwaardige universiteitsgebouw Hof van Liere in het centrum van Antwerpen.
Naast lezingen en discussies is er gelukkig altijd ruimte voor gesprekken met oude bekenden en zijn er verrassende kennismakingen met gelauwerde collega's en aanstormend talent.
Vergis ik me of kijken kinderboekenschrijvers toch opvallend vaak anders uit hun ogen? Een open blik, oprechte verwondering om de gekte die wereld heet en sprankelende jeugdigheid, zoals bij die tachtigplus collega.
De conferentie 'Kinderboekenkinderen' had als thema: Kindbeeld in de jeugdliteratuur, zowel in woord als beeld.
Mooi ook om te zien hoe taal- en cultuurverschillen wegvallen tegen zoveel gedeeld enthousiasme. In een ratatouille van Engels, Frans, Duits en Nederlands had ik gistermorgen bijvoorbeeld een vermakelijk ontbijt met Duitse collega's.
Aanvankelijk had ik niet eens zoveel zin om naar Antwerpen af te reizen, ik was de afgelopen weken met heel andere dingen bezig, en al helemaal niet met schrijven. Wanneer zou ik daar ooit weer de energie en aandacht voor kunnen opbrengen?
Bij de eerste gesprekken met andere schrijvers donderdagochtend bij aankomst hadden we het ook vooral over de negatieve ontwikkelingen in kinderboekenland. Boeken verdwijnen steeds eerder uit de winkel en in de ramsj, uitgevers kiezen steeds vaker voor de snelle verkoopsuccessen en dan is er ook nog de mogelijke dreiging van het e-boek.
Maar 's middags gaf ik een lezing in de bibliotheek van Mechelen en bij de intens belangstellende gezichten van twaalfjarigen was al dat doemdenken helemaal verdwenen.
's Avonds werden we officieel ontvangen op het monumentale Stadhuis door de schepen van Cultuur en vrijdag begon het inhoudelijke programma. Historische kaders, prikkelende vragen en tot nadenken stemmende antwoorden.
Morgen begint een nieuwe werkweek, en ik kan bijna niet wachten.
Ik ga schrijven!
http://www.stichtinglezen.be/NewsFlashDetail.aspx?id=289
http://duijx.net/ibby/?p=930
http://overlezenenschrijven.blogspot.com/2011/03/onder-elkaar.html#links
Drie dagen was ik in Antwerpen op de Drielandenconferentie met meer dan 200 deelnemers uit Vlaanderen, Duitsland en Nederland. Eens in de paar jaar ontmoeten schrijvers, illustratoren, vertalers en kinderboekspecialisten elkaar. Deze keer kwamen we bijeen in het eerbiedwaardige universiteitsgebouw Hof van Liere in het centrum van Antwerpen.
Naast lezingen en discussies is er gelukkig altijd ruimte voor gesprekken met oude bekenden en zijn er verrassende kennismakingen met gelauwerde collega's en aanstormend talent.
Vergis ik me of kijken kinderboekenschrijvers toch opvallend vaak anders uit hun ogen? Een open blik, oprechte verwondering om de gekte die wereld heet en sprankelende jeugdigheid, zoals bij die tachtigplus collega.
De conferentie 'Kinderboekenkinderen' had als thema: Kindbeeld in de jeugdliteratuur, zowel in woord als beeld.
Mooi ook om te zien hoe taal- en cultuurverschillen wegvallen tegen zoveel gedeeld enthousiasme. In een ratatouille van Engels, Frans, Duits en Nederlands had ik gistermorgen bijvoorbeeld een vermakelijk ontbijt met Duitse collega's.
Aanvankelijk had ik niet eens zoveel zin om naar Antwerpen af te reizen, ik was de afgelopen weken met heel andere dingen bezig, en al helemaal niet met schrijven. Wanneer zou ik daar ooit weer de energie en aandacht voor kunnen opbrengen?
Bij de eerste gesprekken met andere schrijvers donderdagochtend bij aankomst hadden we het ook vooral over de negatieve ontwikkelingen in kinderboekenland. Boeken verdwijnen steeds eerder uit de winkel en in de ramsj, uitgevers kiezen steeds vaker voor de snelle verkoopsuccessen en dan is er ook nog de mogelijke dreiging van het e-boek.
Maar 's middags gaf ik een lezing in de bibliotheek van Mechelen en bij de intens belangstellende gezichten van twaalfjarigen was al dat doemdenken helemaal verdwenen.
's Avonds werden we officieel ontvangen op het monumentale Stadhuis door de schepen van Cultuur en vrijdag begon het inhoudelijke programma. Historische kaders, prikkelende vragen en tot nadenken stemmende antwoorden.
Morgen begint een nieuwe werkweek, en ik kan bijna niet wachten.
Ik ga schrijven!
http://www.stichtinglezen.be/NewsFlashDetail.aspx?id=289
http://duijx.net/ibby/?p=930
http://overlezenenschrijven.blogspot.com/2011/03/onder-elkaar.html#links
Leuk om te lezen, Succes morgen en een
BeantwoordenVerwijderenFijne werkweek!
Heb zelf ook veel inspiratie opgedaan en ga morgen lekker tekenen.
Hartelijke groet,
Linda de Haan
Op mijn website, www. meinderts-fienieg.nl, in de rubriek schrijfblok, heb ik ook een paar regels gewijd aan de bijeenkomst in Antwerpen.
BeantwoordenVerwijderenGroeten, Koos Meinderts
Fijn dat je ervan genoten hebt, Annie. Het was leuk om weer even te kunnen bijpraten.
BeantwoordenVerwijderenHartelijke groeten uit Vlaanderen!
Wally De Doncker