Vragen

Toen ik zondag door de uiterwaarden bij Wageningen wandelde, riepen twee beelden vragen bij me op. Tot dusver heb ik er ook nog geen antwoorden op gevonden.

Waarvoor diende de witte cirkel op het enkelhoge opstapje? Voor het eerst zag ik die langs het pad vanaf de zomerdijk naar het vogelobservatiescherm dat uitziet over de nevengeul. Het zou een meetpunt kunnen zijn voor cartografen, zoals ik die vroeger wel vaker aantrof ergens in het midden van nergens.
Maar deze witte cirkel op zwarte (de camera van mijn mobiel kleurt die trouwens anders in) ondergrond zag er daarvoor te amateuristisch gefiguurzaagd uit. De cirkel leek met onvaste hand ingekleurd. Landingsplaats voor ufootjes? Of toch landschapskunst?

Terwijl ik nog over een plausibel antwoord liep na te denken, stuitte ik op het vogelobservatiescherm. Tot dusver heb ik nog niet méér vogels vanachter het scherm ontdekt dan buiten dat scherm. Maar het is een mooi rustpunt en de stilte is er goed hoorbaar.

Deze keer echter was mijn rust meteen verstoord. Onvermijdelijk viel mijn oog op de plastic tassen met afval, waaruit lege frisdrankflessen puilden, geflankeerd door een picknickdekentje. Dat je je op zo'n plek komt verpozen, kan ik me voorstellen. Maar dat je dan de schillen en de dozen... (Ach, wie kent de slogan nog uit de fatsoensrakkertijd?).

Waarom wel al het afval netjes verzamelen in plastic tassen en ze vervolgens achterlaten? Met de gedachte dat we daarvoor immers belasting betalen? Dat de vuilnisdienst deze plek wel in zijn route heeft opgenomen?
Ik begreep het niet, en nog niet.

Wat ik bovendien achteraf niet begrijp: waarom heb ik dat afval daar laten staan? Omdat ik andermans rommel toch zeker niet hoef op te ruimen?
Ik hoop dat inmiddels iemand anders meer burgerzin heeft getoond dan ik op dat moment.