Losgeslagen

Dat we heel uiteenlopende boeken lezen met onze leesclub is juist een van de charmes. Dat we dat combineren met genoeglijke brunches, is een ander pluspunt. Een aantal van ons spant zich telkens in om smakelijke gerechten te bereiden bij de boeken die we lezen.
Tijdens onze laatste bijeenkomst bespraken we 'Axolotl Roadkill' van de jonge Duitse schrijfster Helene Hegemann. In dit boek verhaalt een losgeslagen postpuber over haar leven van spuiten, slikken en ander onmatig gedrag. Tussen een overkill aan scabreuze taal en laconieke beschouwingen over abject burgerlijk leven, in de ogen van het hoofdpersonage althans, wordt haar tragedie pijnlijk duidelijk.
Zij is als de axolotl, een dier dat niet volwassen wordt.

Het boek van Helene Hegemann verscheen toen ze 17 was en op zo'n jonge leeftijd schrijft ze al, jaloersmakend, goed. Toch vond ik het boek door zijn associatieve inslag en een overdaad aan eigentijdse sample-taal soms vermoeiend en lastig te lezen, inspannender welhaast dan het werk van Marcel Proust waarin ik me de laatste tijd verdiep (andere leesclub).

Ook deze keer was er weer smakelijk voedsel bedacht en een van ons had wel heel toepasselijk zijn inkopen gedaan. Daardoor viel er op de eerzame brunchtafel een opvallend stilleven te aanschouwen.

Voor de eerstvolgende bijeenkomst lezen we 'Het grote huis' van Nicole Krauss, other stuff.


http://www.arbeiderspers.nl/web/Auteurs/Boek-5.htm?dbid=29553&typeofpage=94280