dinsdag 26 oktober 2010

Winkeldochters

Vorig jaar april ben ik aan een nieuw 12+boek begonnen toen ik de hele maand mocht werken in het schrijvershuis van Roland Holst in Bergen. In juli van dit jaar heb ik de eerste, handgeschreven, versie afgemaakt. Vandaag kon ik eindelijk de draad weer oppakken en ben ik bezig om de laatste tien hoofstukken in te tikken in de computer.
Daarna komt er nog een ongetwijfeld langdurige revisie. Het plot beter uitwerken, schrappen vooral, losse lijntjes netjes afhechten, stijl verbeteren en in een laatste fase de punten en komma's op de goede plek zetten.
Ook moet ik nog een titelvoorstel bedenken voor als het uiteindelijk naar de uitgeverij gaat.
Mijn werktitel is 'Winkeldochters'. Ik heb die titel enkele malen laten 'proeven' op scholen, maar ik kwam erachter dat niemand de oorspronkelijke betekenis nog kende. Die werktitel kan dus waarschijnlijk niet de echte titel worden.
Over de betekenis waaraan ik dacht, zegt mijn dikke Van Dale: Schertsende benaming voor goederen die lang in de winkel zijn en die men niet kwijt kan raken.
Veel wil ik nog niet loslaten in dit stadium. Ik ben toch ook lichtelijk behept met een wijdverbreid bijgeloof onder schrijvers dat je het noodlot over je boek afroept, als je erover praat voordat het af is.
Mijn boek gaat over twee meiden die in een pleeggezin komen en zich daar overcompleet voelen. In hun meest dramatische momenten denken ze dat niemand ze wil.
Als economisch begrip bestaan winkeldochters dus blijkbaar niet meer, dankzij scherp inkoopbeleid en strak voorraadbeheer wellicht.
De betekenis die het meest kwam bovendrijven bij mijn peilingen was: zussen die graag of te veel samen winkelen, shopaholics dus. Deze meisjes, Chantal en Ange, doen echter vrijwel niets samen en zeker niet winkelen.
Binnenkort sta ik voor een zee van tijd om eindelijk weer te schrijven en ik laat me graag verrassen door nieuw werk dat zich aan me opdringt. Maar mijn winkeldochters houden me in die schrijfperiode ook gezelschap.
Alleen hoop ik dat ik ten langen leste niet met ze blijf zitten en dat een uitgeverij ze een goed onderdak biedt.
Maar eerst moet ik zorgen dat ze op eigen benen kunnen staan.
http://www.fondsvoordeletteren.nl/miniweb.php?mwid=33&sid=1451

Geen opmerkingen:

Een reactie posten