Herfstdraden schommelen behoedzaam in het zachte licht, de spin in het web lijkt zich te koesteren in de zondagzon.
Terwijl ik vanmiddag in de tuin zit te genieten, schieten alle jaargetijden door mijn hoofd. De clematis beleeft een tweede, of zelfs derde, bloei en vlinders vallen er vandaag ook nog te spotten.
Ineens klinkt in de zondagsrust dat ijle geluid van een naburige blokfluit en even denk ik een kerstliedje te horen. Tikkeltje vroeg, maar wil je over ruim twee maanden kunnen vlammen met 'Stille nacht, heilige nacht', dan moet je goed oefenen.
Het blijkt toch iets profaans te zijn. Dan rust mijn blik op de kerstboom, in een pot op het terras. Het lijkt nog maar eergisteren dat ik hem, ontdaan van ballen en andere versierselen, buitenzette. Ik moest eerst een geschikte plek in de tuin zoeken. Daar kon hij niet op wachten, hij is alvast vrolijk gaan uitlopen en solliciteert nu met frisgroene pluimpjes opnieuw naar een functie als kerstboom.
Die twee maanden vliegen vast ook wel voorbij, nauwelijks de moeite om hem nog te poten. Ik denk dat ik hem die baan maar gun.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten