Waterrijk

Ik voel me de koning te rijk met mijn nieuwe vijver. Toegegeven, het is nog een vijver in wording, maar ik zie het paradijselijk waterrijk er al doorheen.
Het is mijn vierde achtereenvolgende woning met een vijver, sterk variërend in vorm en formaat. Voor de vorige was vijver overigens wel een erg groot woord, de waterbak op mijn balkon, maar ook daar bracht hij een heel eigen leven tussen het groen.

Sinds vorig jaar september woon ik weer in een huis met tuin en meteen wist ik dat ik ook hier weer een vijver wilde. Deze kon een maatje groter worden dan de waterbak die inmiddels op zijn nieuwe standplaats toch al padden en kikkers aantrok.

Vandaag was het zover, de vijver kreeg zijn plek. Er zit al wat water in, maar de hele entourage oogt nog als een bouwplaats. De tuin gaat namelijk meteen ook voor een aanzienlijk deel op de schop.
Toch zie ik het voor me: volgend jaar wordt de fauna hopelijk uitgebreid met libellen, waterjuffers en onderstebovenbeestjes (officiële naam: bootsmannetjes).

P.S. Vandaag signaleerde ik een dagpauwoog in mijn tuin. Ik kon niet zien of hij me verwijtend aankeek, omdat ik hem maandag hardvochtig uit zijn overwinteringshuis heb gezet.