Wonderfeel

Een concert, nee minstens vier concerten. Bartók, Ravel, Sjostakovitsj, Debussy, Brahms, Piazzolla, maar ook werk van Bryce Dessner en Richard Reed Parry.

Gewoon goede of meesterlijke klassieke muziek. En dat alles in een ongekende entourage: de geur van gras, een ondertoon van ruisende bomen en doorkijkjes naar een prachtig landschap. Voilà, de eerste editie van Wonderfeel. Op het terrein van Natuurmonumenten in 's-Graveland.

Gisteren was ik getuige van de gongslag ter opening waarna zich een feest ontrolde voor oog en oor, en voor de tong, dankzij smakelijke eettentjes.
De stemming zat er met de speelse opening door het Ricciotti Ensemble al meteen in.
Voor vandaag moest het programma helaas afgelast worden vanwege de zomerstorm, maar morgen is er nog een laatste kans om de eerste editie mee te maken.

Een fraaie staalkaart van zes eeuwen klassieke muziek in de open lucht of in soms fraai vormgegeven tenten zoals de Kwartettentent van Dré Wapenaar waar ik het Dudok Kwartet hoorde.

Classical meets modern of andere bijzondere combinaties, bijvoorbeeld in de tent Fusion of Arts waar Rogério Bicudo & Michael Moore optraden, waar samba en jazz, Braziliaans en Afrikaans elkaar ontmoetten. Ook  daar het optreden van Stargaze met een optreden waarin folk, pop en klassiek prachtig mixten.

Ook weer vanuit die tent een doorkijkje naar het landschap, via de vleugel, geflankeerd door strobalen en de vogelachtige mascotte van het festival.

Violiste Rosanne Philippens die gypsiemuziek van haar eigen toets voorzag, met Vasile Nedea op accordeon. 

De Drijvende Diva als operasprookje verpakt, er was zoveel te zien en te horen. Maar je kon ook ontspannen in het gras liggen, zelfs bij de dodenzang van Albert Huybrechts door Justus Grimm en Paul Rivinius.

En je kon blijkbaar ook gewoon een boek lezen met muziek als achtergrond. Of je genoot van de stilte bij  een waterpartij. Het landgoed Schaep en Burgh van Natuurmonumenten bood royaal gastvrijheid.
Een ontspannen sfeer, ruimte en een scala aan muzikale mogelijkheden.

De organisatoren hebben lef gehad om Wonderfeel van de grond te tillen. De prachtplek, het programma, de sfeer en de organisatie, alles klopte.
Op mijn polsbandje staat 2015. Hopelijk is dit het begin van een mooie nieuwe traditie en kan ik volgend jaar dat van editie 2016 omdoen.

Voor de mensen die morgen, 26 juli, nog naar Wonderfeel gaan: veel genoegen!

http://www.wonderfeel.nl/