Uitleg in de Fatimakerk |
Vervolgens gingen we naar de Fatimakerk, die vorig jaar aan de eredienst onttrokken is. Ik schreef daar toen een blog over: Kerk dicht
Mozaïekwand achter het priesterkoor |
Tussen de bedrijven door was er muziek en waren er voordrachten in het dialect van onder meer Ton Bijsterveld-Claessens en mijzelf.
Voor de gelegenheid had ik in het Weerts een beschouwing geschreven over 'Det stökske straot in Fatima', het deel van de Nieuwstraat waar ons gezin woonde. In mijn weblog van twee weken geleden Kind aan huis beschreef ik dat ik de huissleutel definitief heb ingeleverd.
Mijn verhaal gisteren besloot ik met de woorden: 'Verbongenheid met det stökske straot, met Fatima. Ich woeën d’r al lang neet mieër, mer - ouch zónger hoeëssluuëtel - woeëntj det stökske Nówstraot vör altieëd in mich.'
De Fatimakerk werd in 1955 ingewijd en er liggen heel wat voetstappen van mij. Ook de kerkruimte onderin, de crypte, ken ik van de doordeweekse winterochtenden uit mijn kindertijd als de mis daar werd opgedragen. Het was dan te duur om de grote kerk warm te stoken.
Maar bovenin de kerk was ik nog nooit van mijn leven geweest. Gisteren kreeg ik de kans om naar de omloop in de koepel te klimmen en vanuit de binnenramen had je een mooi uitzicht op het priesterkoor.
Zo'n vertrouwde omgeving en toch weer iets nieuws ontdekt.
Website Ton Bijsterveld-Claessens
Mijn website: Het Weerts en ik
Website Veldeke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten