vrijdag 9 december 2011

Verdwalen

Wat is verdwalen in dit land? Dit land vergeven van bordjes en richtingaanwijzers en met overal mensen aan wie je altijd de weg kunt vragen ('je hebt een Hollandse mond en je mag altijd alles vragen. Als je het maar netjes doet', zoals het adagium van mijn schoonmoeder vroeger luidde).

Verdwalen is ergens terechtkomen waar je niet wilde zijn. Maar soms brengt het je wel op plaatsen waar je anders niet was gekomen.
Vanmiddag liepen we in een rechte lijn over het strand van Egmond naar Bergen aan Zee. De weg terug zouden we door het duingebied afleggen. Maar ergens moeten we een afslag hebben gemist en dus raakten we steeds verder van zee af.
Zo bleek later pas. De duinvalleien lagen er prachtig bij. Een bordje waarschuwde voor een afdaling van 10 %, dus die mag ik weer bijschrijven in mijn logboekje hoogtetraining en de paarden en runderen stoffeerden prachtig het landschap.
Wat maal je om een paar extra kilometer als het lopen lekker gaat en je in goed gezelschap verkeert. Bovendien kwam ik zo wel voor het eerst van mijn leven in Wimmenum.
Dacht ik dat ik de afgelopen 15 jaar toch wel alles had gezien in Egmond en omgeving. Mooi dat verdwalen zelfs in dit land nog kan waar alles in kaart is gebracht.
Overigens is dat voor mij ook geen bovenmenselijke opgave. Weinig gevoel voor richting en een grote portie eigenwijsheid blijken regelmatig een fatale combinatie te zijn. Maar ik kom nog eens ergens.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten