Wisseling van seizoenen

Gisterochtend was ik me danig bewust van de wisseling van seizoenen. We hadden net de klok weer teruggezet, goed gezet eigenlijk. Wintertijd.
Maar de herfstkleuren beginnen nu pas echt los te barsten, zag ik toen ik door het bos van de Dorschkamp fietste. Soms regende het blad en bij de klimmetjes sloften mijn fietsbanden door de bladerlaag.
Hoe mooi ook, het bos is toch niet mijn favoriete landschap. Er staan me al gauw te veel bomen. Ik ben meer van de vergezichten en en daarom zocht ik daarna weer eens Arboretum Belmonte op. Prachtig zicht op het rivierlandschap. In het grasland aan de voet van de Wageningse Berg lagen de rollen hooi alsof ze daar juist na een warme zomerdag waren verzameld.

Ook als bomen en planten hun blad laten vallen en ogenschijnlijk sterven, is er nog veel moois te zien, zoals die pluizige uitgebloeide struik. Toch vielen er in het arboretum ook nog allerlei eigenwijze of dappere planten te vinden die bloeiden alsof ze van geen wintertijd wisten.




Thuis heb ik ook zo'n paar laatbloeiers, de zonnebloemen. Na een trage start hebben ze de eerste nachtvorst getrotseerd en doen ze nu, tikkeltje overmoedig, alsof november nog ver weg is.