Ik mag de klaproos wel. Niet dat ingetogene, die valse bescheidenheid.
Maar te midden van grijsheid en middelmatigheid: KLABATS! (En applaus voor jezelf.)
Toen ik donderdag over de dijk tussen de Grebbeberg en Wageningen fietste, zag ik er enkele fraaie staaltjes van.
En het brandweerbootje stak toch maar vaal en verveloos af bij het vrolijke boeketje aan de haven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten