donderdag 9 juni 2011

Jeugdzonde

Hier is er nog eentje in de categorie Bekentenissen, afdeling Jeugdzonden.
Ik was al vroeg een boekenwurm. Maar in de puberteit snuffelde ik ook in boeken op zoek naar antwoorden die niet in het boekje 'Onbevangen voorlichting' stonden.
Bij het opruimen van de ouderlijke boekenkast onlangs kon ik me nog haarscherp de twee boektitels voor de geest halen die in mijn herinnering broeierigheid opriepen.
Even nog dacht ik dat mijn geheugen spelletjes met me zou hebben gespeeld. Mijn ouders kwamen vroeger niet aan boeken lezen toe, maar wilden toch een fatsoenlijke invulling voor hun boekenkast. Dus werden er boeken aangeschaft via een soort boekenclub, degelijke gebonden boeken, die soms bewerkingen van klassiekers waren.
Bovendien waren zij in die tijd gezagsgetrouw aan de kerk en ik veronderstelde dat een boek zonder het 'Nihil obstat' van de katholieke censor het huis niet inkwam. In de kast stonden dan ook toonbeelden van stichtelijke lectuur als Jaarboek voor het Katholieke Gezin.

Waar kwamen dan 'De halve man' en 'Diabolo' vandaan? Ze zijn uitgegeven door de Algemene Nederlandse Uitgeverij, ik vermoed ergens in de jaren 50, hooguit 60.
Was het een morsige colporteur in regenjas geweest die langs de deuren ging en voor wiens verkooppraatje ze blindelings waren gezwicht?
Ik heb de twee boeken nu voor het eerst helemaal gelezen in plaats van alleen te speuren naar mogelijk pikante passages. Mijn herinnering bedroog me niet, het zijn inderdaad vrijmoedige boeken, zeker voor die tijd. Zo gaat Diabolo van Han van Hulzen over overspel en scheiding, zonder een moraliserend vingertje bovendien.

'De halve man' van Sjoerd de Vries gaat over een meisje dat in een mijnenveld een jongen probeert te verleiden.
Hij faalt in zijn ogen erbarmelijk en wil zichzelf alsnog bewijzen bij een hoer. Als ook dat een fiasco wordt, doet hij een knullige zelfmoordpoging. Wanneer ze hem in het ziekenhuis gaat opzoeken, probeert ze zijn vader te verleiden, haar leraar nota bene, op wie ze al lang een oogje had.
Ze zijn verrassend gedurfd en ook goed geschreven.


Daar steekt mijn eveneens opgedoken eerste geborduurde boekenleggertje aandoenlijk onschuldig bij af.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten