Op Bevrijdingsdag in Wageningen net na middernacht had ik al gezien hoe het monument Vrijheidsvuur, na jarenlange commotie en gedoe, in gebruik werd genomen.
Iedereen had tevoren wel een mening over het kunstwerk, de 'Paal van Bernhard' in de volksmond. Het staat nu op een steenworp afstand van het vertrouwde bevrijdingsmonument, de kwetsbare man die zijn armen ten hemel heft, 'Blote Jan' volgens diezelfde volksmond.
De vuurzuil richt zich op in het zonlicht, dus ik ga ervan uit dat hij gisteren rond het middaguur zowat op volle kracht stond.
Toch zag hij er wat miezerig uit, daar op die compromisplek, nadat de inwoners van Wageningen in 2005 te hoop liepen bij de proefplaatsing pal voor hotel De Wereld.
Kunst moet reuring brengen. Nou, iedereen bemoeide zich ermee. En nu, rijkelijk laat trouwens, blog ik ook nog eens een duit in het zakje. Ik denk dat hij beter tot zijn recht was gekomen op een van de rotondes bij de toegangswegen naar de stad.
Raket, fallussymbool? Het zal het tijdstip zijn geweest, maar de vorm deed mij eerder denken aan een asperge.
Als de techniek haar werk doet, zal het monument vandaag heel anders ogen. Het is somber in Wageningen en het regent (hè, hè, eindelijk). Vermoedelijk is hij ineengeschrompeld.
http://www.oudwageningen.nl/vrijheidsvuur-2/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten