Vandaag heb ik een schrijfdag en dus (?) ben ik snel afgeleid. Door de zon die weer schijnt, ander werk waarvoor ik dringend naar buiten moet, mijn tuin die me lokt. De regenbuitjes van gisteren hebben de tuin goed gedaan. Af en toe meende ik ook opgetogen gilletjes te horen van grassprieten en planten onder de verfrissende douche.
Merkwaardig is dat toch, reikhalzend zie ik uit naar de dag dat ik ongestoord kan schrijven. Is ie er eindelijk, dan verzin ik elke uitvlucht om aan het schrijven te ontkomen.
Er zal te veel gebeurd zijn de laatste maanden en met één schrijfdag zit ik er nog niet voldoende in om me helemaal te laten absorberen. Te veel schrijfprojecten 'under construction' bedelen om mijn eerste prioriteit en ik kan niet kiezen. Het is allemaal waar.
Ik ben mild en toegeeflijk voor mezelf en mag genieten van wat er is. Zoals mijn tuin en de vijver die daar sinds oktober deel van uitmaakt. Vooral de ontwikkeling van de vijver is heerlijk om te volgen. Waar voorheen een schamel grasmatje en stenen lagen, spiegelt helder water met nu al een rijk planten- en dierenleven. De eerste bootsmannetjes, kikker, pad en salamander heb ik er de afgelopen weken gesignaleerd.
De rode libellen (waterjuffers) had ik eerder gezien, maar sinds enkele dagen zijn de blauwe er gelukkig ook weer.
En vanmiddag betrapte ik een parend stelletje libellen in mijn vijver.
Mijn schrijven ligt stil, maar het leven gaat door.
http://annievangansewinkel.blogspot.com/2010/10/waterrijk-2.html
Merkwaardig is dat toch, reikhalzend zie ik uit naar de dag dat ik ongestoord kan schrijven. Is ie er eindelijk, dan verzin ik elke uitvlucht om aan het schrijven te ontkomen.
Er zal te veel gebeurd zijn de laatste maanden en met één schrijfdag zit ik er nog niet voldoende in om me helemaal te laten absorberen. Te veel schrijfprojecten 'under construction' bedelen om mijn eerste prioriteit en ik kan niet kiezen. Het is allemaal waar.
Ik ben mild en toegeeflijk voor mezelf en mag genieten van wat er is. Zoals mijn tuin en de vijver die daar sinds oktober deel van uitmaakt. Vooral de ontwikkeling van de vijver is heerlijk om te volgen. Waar voorheen een schamel grasmatje en stenen lagen, spiegelt helder water met nu al een rijk planten- en dierenleven. De eerste bootsmannetjes, kikker, pad en salamander heb ik er de afgelopen weken gesignaleerd.
De rode libellen (waterjuffers) had ik eerder gezien, maar sinds enkele dagen zijn de blauwe er gelukkig ook weer.
En vanmiddag betrapte ik een parend stelletje libellen in mijn vijver.
Mijn schrijven ligt stil, maar het leven gaat door.
http://annievangansewinkel.blogspot.com/2010/10/waterrijk-2.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten