Bevrijdingsdag, die ik doorgaans uitgebreid vier in Wageningen, was voor mij deze keer een stuk soberder en stond vooral in het teken van rust en reflectie.
Hoogtepunt was voor mij het optreden van de Malinese zanger Habib Koité en de band Bamada. (Hoogtepunt is overigens niet verbazingwekkend, het was namelijk het enige optreden dat ik zag.) Maar het was écht goed. Bij zijn stem en muziek kan ik geen minuut stil blijven staan.
Zijn CD 'Afriki' heb ik de afgelopen jaren grijsgedraaid en ook nu zong hij het titelnummer 'Africa'. Daarin stelt hij voor dat de Afrikanen het heft in eigen hand nemen en zich niet langer meer verlaten op de hulp en beloften van het westen ('assez aidé Africa'). http://www.youtube.com/watch?v=qbn_HsdT9D4
Het doet me denken aan de delinking-theorie die in elk geval in de jaren '80 opgeld deed: het westen kon zich beter terugtrekken uit de ontwikkelingssamenwerking/-hulp. Van die bemoeienis was de derde wereld in al die jaren geen cent beter geworden, aldus de aanhangers van die theorie.
Bij thuiskomst streek ik neer in mijn tuin om 'Wilde Wereld' te lezen van Eric Corton. Lekker wegdromen in reisverhalen over Afrika, dacht ik in mijn onnozelheid. Als ik tevoren de inhoudsopgave had bekeken, had ik kunnen weten dat het niet ging om de top-3 van populaire toeristische bestemmingen: Darfur, Congo en de Centraal-Afrikaanse republiek.
Huiverend heb ik het boek in een keer uitgelezen. In tijden van oorlog worden mensen beesten en daar getuigt dit boek van, maar ook van de levenskracht van mensen en waar heldendom.
Reden te meer om bevrijding te blijven vieren en de doden te blijven herdenken, zoals we gisteren deden.
Hoogtepunt was voor mij het optreden van de Malinese zanger Habib Koité en de band Bamada. (Hoogtepunt is overigens niet verbazingwekkend, het was namelijk het enige optreden dat ik zag.) Maar het was écht goed. Bij zijn stem en muziek kan ik geen minuut stil blijven staan.
Zijn CD 'Afriki' heb ik de afgelopen jaren grijsgedraaid en ook nu zong hij het titelnummer 'Africa'. Daarin stelt hij voor dat de Afrikanen het heft in eigen hand nemen en zich niet langer meer verlaten op de hulp en beloften van het westen ('assez aidé Africa'). http://www.youtube.com/watch?v=qbn_HsdT9D4
Het doet me denken aan de delinking-theorie die in elk geval in de jaren '80 opgeld deed: het westen kon zich beter terugtrekken uit de ontwikkelingssamenwerking/-hulp. Van die bemoeienis was de derde wereld in al die jaren geen cent beter geworden, aldus de aanhangers van die theorie.
Bij thuiskomst streek ik neer in mijn tuin om 'Wilde Wereld' te lezen van Eric Corton. Lekker wegdromen in reisverhalen over Afrika, dacht ik in mijn onnozelheid. Als ik tevoren de inhoudsopgave had bekeken, had ik kunnen weten dat het niet ging om de top-3 van populaire toeristische bestemmingen: Darfur, Congo en de Centraal-Afrikaanse republiek.
Huiverend heb ik het boek in een keer uitgelezen. In tijden van oorlog worden mensen beesten en daar getuigt dit boek van, maar ook van de levenskracht van mensen en waar heldendom.
Reden te meer om bevrijding te blijven vieren en de doden te blijven herdenken, zoals we gisteren deden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten