Boekenkast op kleur

Gekscherend heb ik ooit gezegd dat het eenvoudiger is wanneer je de boeken in je boekenkast op kleur zet.
Achter mijn rug om is zich blijkbaar een revolutie aan het voltrekken in de wereld van het boek. Als schrijver heb ik mijn houding nog niet eens bepaald tegenover het e-boek, nu word ik geconfronteerd met een andere trend. Die signaleert dagblad Trouw op 14 augustus, met name in de huiskamers van jongvolwassenen in Amsterdam. Boeken op kleur rangschikken. Simpel, je hoeft niet eens meer het alfabet te kennen.

Het zou voortkomen uit de behoefte aan rust in de strakkere interieurs.
Bij die rust kan ik me iets voorstellen. Ik heb mijn boekenkasten ook liever niet in de huiskamer, misschien wel omdat ik er een stille oproep in zie om weer aan het schrijven te slaan. Of wellicht is het jalousie de métier, zo'n concentratie van meesterwerken.

Een wijsheid lees ik in de sorteertips van Trouw waarvan de bron helaas onvermeld blijft: "Ga ervan uit dat een mens gemiddeld niet meer dan 150 boeken nodig heeft'." Ik doe iets verkeerd. Ook de prima tip over de aankoop van nieuwe boeken sla ik regelmatig in de wind: "(...) in principe geldt: ''één boek erin, één eruit."

Mijn romans staan op alfabet, ordelijk, al gaat er nog een volledige rij boeken achter schuil. Ik heb nog een plaatsje vrij voor een D, een dun F-je en een R.

Als experiment heb ik mijn rijtje eigen boeken op kleur gesorteerd. Conclusie: Rustig, maar een tikkeltje saai, én ik moet nodig eens een paars boek schrijven.