Geluksdag - Met welke ogen schrijf je?

Met welke ogen schrijf je? Hoe bezie jij de wereld en vindt dat zijn weerslag in wat je schrijft?
Tijdens de Geluksdag op 1 november in Wageningen geef ik een schrijfworkshop over perspectief.
Happiness4all organiseert ook dit jaar de Geluksdag weer in Pantarijn. Uiteenlopende workshops, readings, massages, healings en een lezing van Willem Glaudemans. Bovendien is er een uitgebreide informatiemarkt.
Zelf heb ik daar ook een stand waar ik informatie geef over mijn schrijfcursussen, maar waar je ook terecht kunt met vragen over schrijven. Dat schrijfadvies is gratis.
Om 14 uur geef ik de schrijfworkshop 'Met welke ogen schrijf je?' (ca. 45 minuten).
Je kunt tevoren een plaats reserveren via info@annievangansewinkel.nl Maar je kunt je ook op de dag zelf melden bij de workshopruimte.

Informatie over mijn schrijfworkshop: MET WELKE OGEN SCHRIJF JE ?
14.00 uur • lokaal 0.32
Met welke ogen kijk je? Vanuit welk perspectief bezie jij de wereld, je leven, de ander?
Deze schrijfworkshop laat je ook eens vanuit een ander standpunt kijken. Naar wat je niet meteen ziet, wat er onder of achter de dingen zit, wat je voelt of
fantaseert.
De speelse schrijfoefeningen kunnen je prikkelen eens om een hoekje te kijken of ondersteboven.
Schrijfervaring is niet nodig.
Kosten: 4 euro. Maximaal 12 deelnemers

Website Geluksdag 2015 
Programmaboekje Geluksdag 2015 
Mijn blog over Geluksdag 2014 

Schrijversharten Oogstfeest - terugblik

Wat was het aangenaam en smakelijk, het Oogstfeest dat Schrijversharten en Vakschool RijnIJssel in Wageningen woensdag hielden.

Studenten en docenten hadden alles uit de kast gehaald om een tongstrelend diner voor te zetten met allerlei ingrediënten die bij oogst en herfst horen. Een greep: pompoen, zuurkool, spekjes, walnoot en peren.

Muziekgroep Folkcorn verwelkomde de ongeveer 100 gasten in de toepasselijk versierde ruimte van de school  aan de Marijkeweg en ook daarna speelden zij enkele sets.

Tafelgesprekken en muziek werden afgewisseld door verhalen en gedichten van Schrijversharten: Laurens van der Zee, Martijn Adelmund en ikzelf.

Tijdens het Oogstfeest keken we, ook met een mini-expositie, terug op onze activiteiten van dit jaar: het Schrijvershartencafé waarin Frénk van der Linden ons interviewde, de Proust-sessies tijdens de Culturele Ronde, Ontdek het vrije woord op het 5mei-festival Wageningen en het anagramspel bij het Leeffestival.

Het smaakfeest begon voor mij al met een subtiel vleugje hutspot tijdens de amuse. Ik las een persoonlijke overweging voor over wat de stamppot van mijn moeder zo onvolprezen maakte.

Daarna las ik mijn verhaal voor met de titel 'Ik haat koken'.

Voor dit feest schreef ik het volgende gedicht

oogstgedicht

wanneer de zomer moe

ter aarde stort

de vruchten op kleur zijn

en loslaten

vergeten valappels

gisten en de geur van vergankelijkheid

een moment verhullen.

laten we dan bij elkaar zitten

ons nog even warmen

aan het moois dat was

moeder aarde danken

en het leven vieren.

We hebben het met Schrijversharten dit jaar druk gehad met de organisatie van alle publieksactiviteiten, maar we kijken voldaan terug.

De komende tijd gaan we meer in de luwte en onderling verder met ons proces, de zoektocht naar het wezen en de drijfveren van ons schrijven. Herfst en winter lenen zich immers uitstekend voor ingekeerdheid en reflectie.

Toch staan er dit jaar nog enkele optredens van Schrijversharten op stapel. U hoort ongetwijfeld weer van ons.

Schrijversharten op facebook 

Website Schrijversharten 

Ver van huis

Hoe 'Ver van huis. Nieuwe moed in deze dwaze wereld' samenvatten? Een schier onmogelijke opgave om dit boek van Margaret Wheatley in een blogje recht te doen. Ik las het boek vorig jaar al en herlas het deze dagen en opnieuw maakte het indruk op me.
Het is al lastig om een genreaanduiding te geven. Managementboek, spiritueel boek, filosofie, maatschappijkritiek? Het is het allemaal, plus een persoonlijke weergave van haar eigen proces.
Ik herken daar wel wat in. In de postpuberteit was ik hemelbestormend wereldverbeteraar met makkelijk zwart-witdenken.
Ouder worden helpt ook om zulke aspiraties wat te dempen, maar een staat van vermoeidheid en ontmoediging ligt eveneens op de loer. Hoe kun je nog hopen op een betere wereld als je nieuwsconsument bent?
Hoop niet meer, zegt Margaret Wheatley. We kunnen de wereld niet redden. Financiële en politieke leiders, ze krijgen van haar een flinke veeg uit de pan, al weet ze dat dat niets helpt. Macht corrumpeert, de media dragen daar aan bij door effectbejag en de jacht op oneliners. Gevormd en misvormd in een digitale parallelle wereld is onze blik beneveld.
We zijn hopeloos verdwaald en laten we maar eens beginnen dat toe te geven. We hebben andere kaarten nodig.
Laten we met inzet ons werk blijven doen, op zijn minst geen erger kwaad toebrengen aan de wereld en de mensen om ons heen. Met het vertrouwen dat ons werk van vandaag in elk geval zin heeft. En morgen en overmorgen in het beste geval weer.
Wat daarbij helpt, is elkaar 'in het echt' ontmoeten en dan niet ons gelijk halen, maar wezenlijk in gesprek gaan, de ander in de ogen kijken, luisteren. Onontbeerlijk zijn ook van tijd tot tijd verstilling én humor.
Wheatley schetst geen vrolijk beeld, wel een realistisch beeld. En toch is het geen zwart boek. Juist als je je beperkingen inziet, kun je met lichtere schouders doen wat in je vermogen ligt. Niet door jezelf te vergeten, maar bewust van wat je kunt en niet kunt. Vertrouwen zit in jezelf.
Matthijs Schouten, hoogleraar Ecologie en Filosofie van het Natuurherstel aan Wageningen Universiteit, zegt in zijn voorwoord: Dit is geen boek van hoop, maar wel een boek van vertrouwen. Vertrouwen in de kracht en de betekenis van eigenschappen als zachtmoedigheid, mededogen en moed.

Uitgeverij Jan van Arkel, 2013
Art. over Margaret Wheatley in MT Management Team 

Zeelieden

Een van de charmes van Egmond aan Zee is dat het zijn maritieme heden en verleden niet verloochend heeft of verkwanseld. Het is niet alleen op het strand zichtbaar, in de vissersmonumenten, de reddingbootloods en de standbeelden voor zijn eigen zeehelden.

Aan de rand van het dorp ligt de Prins Hendrik Stichting, oorspronkelijk een tehuis voor oud zeelieden. Aan de buitenkant heeft het de allures van een paleis, maar binnen ademt het nog steeds zee, zeevaart en herinneringen aan verre einders.

Doopvontschelp

Vaak kwam ik er langs, maar tijdens Open Monumentendag was ik er voor het eerst binnen. Overigens is het Scheepvaartmuseum anders ook  toegankelijk en dan krijg je al een mooie indruk van de rest van het gebouw.
Bij binnenkomst springt meteen het trapportaal in het oog met op de eerste verdieping de halfronde raampartij met glas in lood.

Verre landen

Daarop staan beelden uit het zeemansleven: oude kameraden, verre landen, en een raam met vis, bolder en de foto van een mooie vrouw ('In ieder stadje een ander schatje' schoot even door mijn hoofd, maar laten we het maar houden op de herinnering aan moeder de vrouw thuis).
Bij het raam met 'Zijn eerste scheepje' schoot door mijn hoofd: 'Opa kijk, ik vond op zolder' (Sylvain Poons met 'Zuiderzeeballade').
Trouwens, de vuurtoren op het raam 'Oude kameraden' deed me door zijn kleurstelling denken aan het betreurde 250 guldenbiljet van Ootje Oxenaar.

 

 

Zijn eerste Scheepje

Opmerkelijk verder in de hal de enorme doopvontschelp. Die vorm van doopvonten in kerken was me nooit echt opgevallen.

Oude kameraden

Het Scheepvaartmuseum verdient ook een bezoek. Modelschepen en herinneringen aan verre reizen, en een kleine collectie schepen in flesjes. Ik blijf het een fascinerend idee vinden: stoere zeelieden die met eindeloos geduld uit hun grote handen subtiele miniatuurtjes lieten ontstaan.




Een historische misvatting van mij kwam tijdens het bezoek ook aan het licht.

Foto: PrinsHendrikstichting.nl

Vanzelfsprekend had ik altijd aangenomen dat met Prins Hendrik de man van koningin Wilhelmina bedoeld werd. Maar hij is een broer van Koning Willem III en werd ook wel Hendrik de Zeevaarder genoemd. Dat verklaart veel.


http://www.deprinshendrikstichting.nl/Historie

Schrijversharten houdt Oogstfeest

Foto: Robbert Kamphuis

Als Schrijversharten maken we ons op voor het Oogstfeest. Na besloten sessies zoals de Heidag betrekken we op 14 oktober weer het publiek bij onze ontdekkingstocht in 'schrijfland'. Beter gezegd: we blikken terug op wat die zoektocht inmiddels opleverde én we kijken vooruit.
We doen dat tijdens een toepasselijk diner dat Rijn IJssel Vakschool Wageningen bereidt.
Martijn Adelmund, Laurens van der Zee en ik treden op met onder meer teksten over eten en drinken.
Muziekgroep Folkcorn zorgt voor de muzikale onderstreping van die thema's.

Wil je samen met ons de oogst vieren, meld je dan wel voor 1 oktober aan bij de Vakschool Wageningen. Alle informatie staat in het persbericht hieronder.

---------------------------
 

Terugblik tijdens tongstrelend diner

Oogstfeest Schrijversharten met Vakschool Wageningen

Op 14 oktober kijkt Schrijversharten tijdens het Oogstfeest terug naar alle activiteiten van de afgelopen maanden. Zij doen dat bij een tongstrelend diner dat Rijn IJssel Vakschool Wageningen organiseert voor iedereen die houdt van lekker eten en cultuur.

Schrijversharten is het collectief van de Wageningse schrijvers Martijn Adelmund, Annie van Gansewinkel en Laurens van der Zee. Zij hebben de afgelopen maanden elkaars werk en dat van zichzelf onderzocht. Wat drijft hen als schrijvers en dichters, op welke hobbels stuiten ze en welke plannen hebben ze? Het Oogstfeest is een mooie gelegenheid om samen terug te kijken, én vooruit te kijken.

Tijdens het Oogstfeest treedt Schrijversharten op, met ervaringen, verhalen en gedichten onder meer  over eten en drinken. Met liederen over spijs en drank zorgt muziekgroep Folkcorn voor de muzikale entourage.

Restaurant Vakschool Wageningen

Vakschool Wageningen bereidt een toepasselijk menu van 3 gangen voor 18.50 euro, incl. twee consumpties en welkomstdrankje. Om 17.30 uur begint het diner aan de Marijkeweg 20 Wageningen en het duurt tot 20.00 uur. Bezoekers hebben zo  de gelegenheid  daarna meteen door te gaan naar Goed Gesprek bij Onder de Linden.

Aanmelden voor 1 oktober: info@hoteldenieuwewereld.nl of 026-3129604

 

Schrijversharten is het samenwerkingsverband van de Wageningse schrijvers Annie van Gansewinkel, Martijn Adelmund (stadsdichter) en Laurens van der Zee (oud-stadsdichter). Zij willen door uiteenlopende activiteiten het proces en de achtergronden van het schrijven zichtbaar maken. Ze deden dat al tijdens publieksactiviteiten in Schrijversharten Café met een interview door Frénk van der Linden, Culturele Ronde, Bevrijdingsfestival en Leeffestival. Een mini-expo tijdens het diner haalt dat in beeld  terug.

www.schrijversharten.nl 

Schrijversharten op facebook

 
 

Schrijfretraite

Schrijven aan zee

Het is de Week van het Schrijven en voor mij zijn het zelfs de weken van het schrijven. Eindelijk kan ik weer een schrijfretraite houden, langere tijd min of meer ongestoord schrijven.
Dat geeft me de gelegenheid om werk af te maken, ruimte te nemen om ideeën te laten opborrelen en aanzetten te geven tot nieuw werk.
De nabijheid van de zee helpt me daarbij, zoals vaker in mijn vertrouwde Egmond. Schrijven aan zee.

Geen idee nog wat het me brengt. Er zijn schrijfprojecten die af moeten, zoals mijn bijdrage aan een expositie van het Platform Beroepskunstenaars Wageningen in november.

Er wacht een thriller voor volwassenen, embryonaal nog, maar wellicht levensvatbaar.
En wie weet dient zich een onderwerp, thema, personage of een dialoog aan die leidt tot een heel boek waarvan ik het bestaan op dit moment niet kan vermoeden.
Vandaag spoelde in mijn hoofd in elk geval al een kort verhaal aan. Ik hoef het alleen nog maar af te maken.
Aan mijn werkplek zal het niet liggen: kamerbreed zicht op zee.
 

Beslisdocument schrijven

Je zult maar beslisser zijn en je door een lang stuk heen moeten worstelen. Met veel vaktermen en details die er voor jouw idee niet toe doen.

Je zult maar beslisdocumenten moeten schrijven terwijl je weet dat de beslisser in 1 minuut een ja of nee uitspreekt over een stuk dat jou dagen heeft beziggehouden.
Hoe zorg je dat jouw voorstel wordt geaccepteerd en gewaardeerd?

Al 15 jaar werk ik als bedrijfstrainer schriftelijke communicatie. Voor 3V Events geef ik op 28 oktober de workshop Beslisdocument schrijven: kort en bondig. Deze organisatie houdt kleinschalige kennisevents voor professionals onder het motto: verbind, verbreed, verdiep.

Hieronder staat beknopte informatie van de workshop. Informatie en aanmelden bij 3V Events. 

 
Een goed beslisdocument is een must voor het nemen van besluiten. Verwachtingen zijn hoog. Alles moet snel, vluchtig lezen bespaart tijd en de meeste documenten scannen we slechts globaal. Hoe houd je dan de aandacht van de lezer vast? We geven je richtlijnen voor het schrijven van een beslisdocument dat een lezer snel en grondig kan doornemen.

---

Aandachtspunten

• Bepalen van een doelgroepprofiel
• Tips voor een logische structuur en opbouw met het piramide-model: belangrijkste eerst
• Scheiden van hoofd- en bijzaken, alleen de kern weergeven
• Delen van advies en tips voor formuleren, woordkeuze etc.
• Screening van zelfgeschreven teksten met individuele feedback trainer

Dit event heeft ook aandacht voor de ervaringen van andere deelnemers met beslisdocumenten. De deelnemers wordt gevraagd om informatie te delen. Zijn er standaard templates en richtlijnen waarmee ze werken? Wat is de juiste wijze van reviewen van zo’n document? En hoe creëer je meer draagvlak?