Hier stond een school - ons gedicht als kunstwerk

Vanmorgen was het eindelijk zo ver: ons Schrijversharten-gedicht werd als kunstwerk feestelijk onthuld in Wageningen. 
We (Laurens van der Zee, Martijn Adelmund en ik) schreven het gedicht al enkele jaren eerder bij de sloop van de Ireneschool. Op de locatie aan de Rooseveltweg en Westerhofseweg zijn inmiddels betaalbare koopwoningen en appartementen verrezen. De school ging in een nieuw gebouw vlakbij verder als De Bijenkorf. De toenmalige burgemeester Van Rumund vroeg aan Schrijversharten om na te denken over een herinnering met de naamletters van de oude school. Zo begon het allemaal. Ik schreef daar eerder al over in dit blog.

De gemeente Wageningen stelde aan Schrijversharten een bijdrage beschikbaar uit een coronapotje voor muurkunst. De Woningstichting was enthousiast over het idee en verleende ook nog financiële medewerking.

Kunstenaars Robbert Kamphuis en René van Corven hebben het kunstwerk in rvs uitgevoerd met woorden uit ons gedicht. Het volledige gedicht is te lezen op een muurplaat aan de linkerkant. 

Groep 4 en 5 van De Bijenkorf waren ook bij de onthulling van het kunstwerk en door hun aanwezigheid werd het helemaal een leuk feestje. Enkele leerlingen konden zich nog herinneren hoe ze in het oude gebouw in groep 1 en 2 zaten. Maar ook ouders en grootouders hebben op de Ireneschool gezeten. In 60 jaar gingen zo'n 2000 kinderen naar die school.

Wethouder Anne Janssen en directeur Annelies Barnard van de Woningstichting voerden het woord en gingen ook in gesprek met de leerlingen. Die lieten spontaan zien dat zij kunnen hinkelen (op de hinkelbaan naar later, zoals in het gedicht staat).

Het was prachtig om te horen hoe goed de 9-jarige Aliyah uit groep 5, met assistentie van Lizzy, ons gedicht voordroeg. Maar Aliyah is dan ook niet voor niets de voorleeskampioen van haar school.
Laurens van der Zee verhaalde tot slot over het gouden knikkerputje dat hij had gevonden op het terrein. Hij bood het aan de meester aan met knikkers voor de leerlingen. Het verhaal over koning Ludo de 34e sloot hij af met een oproep om altijd te blijven spelen.

Website Schrijversharten