1 jaar op Twitter

Ik twitter me nu precies een jaar door het leven. Op 26 mei 2013 besloot ik, na jarenlange weerstand, toch maar eens aan het twitteren te slaan. Vooral uit nieuwsgierigheid naar het medium.
Onvoorstelbaar dat ik al die jaren twitterloos geleefd had. Een dag niet getwitterd is een dag niet geleefd.
Nee, dat is onzin, maar ik heb wel gemerkt dat twitteren het afgelopen jaar zeker deel uitmaakte van mijn social mediabestaan.
Vanmorgen stuurde de firma Twitter mij een virtuele taart, vergezeld van de wens:

Gelukkige Twitter-verjaardag

Je bent 1 geworden.

Zelf schreef ik een blog na mijn eerste 100 dagen op Twitter.
Conclusie toen: voorlopig ga ik er nog mee door, want ik vind het vooral leuk. Dat geldt nog steeds. Op een makkelijke manier even reageren op tweets van collega's (felicitaties, troost, herkenning), berichten uit het boekenvak, human interest, glimlachen om een flauwe grap, vluchtig gezelschap voor mij als zzp'er dat ik naar believen ook weer de deur uit kan zetten.
Voor de statistieken: gemiddeld ga ik per dag een twitteraccount erbij volgen en krijg ik er zelf een nieuwe volger bij, niet noodzakelijkerwijs 1 op 1. En grof gerekend verstuur ik bijna 10 tweets per dag. Dat is behoorlijk veel en neigt misschien wel naar verslaving. Toch zijn er ook dagen dat ik niet of nauwelijks twitter.
Voorlopig twitter ik dus lustig verder.