 |
Kunstagenda 2012, voorlopig omslag |
Vandaag ben ik met een opmerkelijke werkklus bezig geweest. Ik heb namelijk een heldhaftige poging gedaan om mijn eigen gedichten te vertalen in het Engels. Vertalen is al een vak apart, gedichten vertalen is nog een graad moeilijker. Beelden en klanken laten zich niet zomaar 1:1 omzetten. Gelukkig rijmden deze gedichten niet, want anders is het helemaal lastig.
Zoals ik al eerder op dit weblog meldde, komen er vier gedichten in de Kunstagenda 2012 die Marlou Kursten in november presenteert.
Kort geleden hoorde ik dat er ook een Engelse versie komt, mooi! Voor de deelnemende beeldend kunstenaars heeft dat geen gevolgen, maar voor mij als dichter dus wel.
Omdat ik het beste weet wat ik met mijn gedichten bedoel, óf bedoeld zou kunnen hebben, heb ik toegezegd ze zelf te vertalen, of op zijn minst te bewerken.
Mijn zelfvertrouwen op het gebied van Engels spreken en schrijven is niet groot. Weliswaar heb ik op de MMS, middelbare school voor meisjes, degelijk Engels leren lezen en vertalen, maar spreken had geen prioriteit.
Toen ik in 1981 zou beginnen aan de Academie voor de Journalistiek in Tilburg, wist ik dat we een soort starttoets voor Engels moesten doen. Kwam dat even goed uit dat we net die zomer op vakantie naar Engeland zouden gaan. Na de overtocht sloegen we onze tent op bij Dover en de volgende ochtend zouden we onze reis al vervolgen.
Een buurvrouw op de camping zag dat ik de tent aan het afbreken was en informeerde vriendelijk: 'So you're going to leave today?'
Nu kreeg ik meteen de kans om een uitgebreid gesprek aan te knopen en mijn Engels te oefenen. Een multitude aan mogelijkheden tolde door mijn hoofd en ik begon even zo vriendelijk: 'Yes ... yes.' En vervolgens viel ik volkomen stil.
Dat voorval was niet goed voor mijn zelfvertrouwen in mijn Engelse fluency, hoewel ik gelukkig wel heb bijgeleerd.
Vandaag had ik er plezier in om opnieuw uitdrukking te geven aan mijn gedichten, al is het niet gemakkelijk. Alleen al mijn gedicht 'The boy from Ipanema'... Hoe vertaal je bijvoorbeeld 'fluwelen boortjes' en 'Hollandse schonkigheid'? En wat blijft er over van de alliteratie in mijn gedicht 'Zilte zoen'?
Gelukkig laat een near-native speaker nog zijn kritische blik over de eindversie gaan. Yes ... yes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten