Zeg me wat je leest en ik zal zeggen wie je bent. Een gevleugelde uitdrukking waarvoor ik niet de volle verantwoording durf te nemen als ik voor de boekenkasten sta in mijn vriendenkring. Om over mijn eigen boekenkasten nog maar te zwijgen.
Niettemin trekt de inhoud van een boekenkast wel vaak mijn aandacht.
Schrijver en Trouw-columnist Rob Schouten schreef op 28 juli over de boekenkast in het Roland Holst Huis waar hij deze maand werkte. Kwam het Japanse spokenboek bijvoorbeeld uit het bezit van de grote dichter zelf?
Het is inderdaad een merkwaardige verzameling boeken, maar dat is ook wel gedeeltelijk verklaarbaar. Sinds 2002 wisselt het Roland Holst Huis elke maand van bewoner, een schrijver of dichter die er zich terugtrekt om te werken. Het Bert Schierbeekfonds vraagt de tijdelijke bewoners een eigen boek achter te laten, bijvoorbeeld een waarvoor het verblijf tot inspiratie heeft gediend. Dat levert een mooie staalkaart op van uiteenlopende boeken die de afgelopen jaren verschenen.
En dat maakt ook dat in dit 'buitenverblijf van de Nederlandse literatuur' (dixit Rob Schouten) mijn 'Papa zonder grenzen' in de boekenkast prijkt, achtergelaten in april 2009.
Misschien nog interessanter dan de boekenkast is de boekentafel gewijd aan het werk van Roland Holst. Daar ligt ook het gastenboek van dit schrijvershuis, waarin alle voorgangers hun ervaringen van de afgelopen maand noteren. Geploeter, geflierefluit, overpeinzingen, praktische tips, het staat er allemaal te lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten