En nu sluit ik weer een week af waarin mijn agenda volkomen leeg was. Per dag, per uur soms, bekijken waar ik op dat moment zin in had. Niets eenvoudiger dan dat zou je zeggen, maar voor mij valt dat nog niet mee. Toch leer ik bij.
Een goed hulpmiddel is het boek Ik heb de tijd van Paul Loomans, zenmonnik. Zeven aanwijzingen helpen je bij 'tijdsurfen' en dat leidt tot bewuster leven en vertrouwen op intuïtie bij het plannen. Het is geen zweverig boek maar staat volop in deze tijd met afleidingen als smartphone en een vollopende mailbox.
Je kunt het boek in eigen tempo doornemen. Vanzelf wordt wel duidelijk wanneer je aan een volgende aanwijzing toebent. Nou, het heeft bij mij meer dan een jaar geduurd voordat ik stapje voor stapje bij de laatste aanwijzing belandde. En ik ben er nog lang niet. Maar deze afgelopen week heb ik gevoeld dat ik het begin door te krijgen.
De dingen bewust doen of bewust niet doen. De 'knagende ratten' in het gezicht kijken: wat ik eigenlijk onderhand eens zou moeten doen, niet doe en wat toch op de achtergrond blijft zeuren.
Er even bij stilstaan, de uitvoering alvast visualiseren en het dan vergeten. Ik heb deze week gemerkt dat ik op zeker moment zelfs ineens zin kreeg om zo'n klusje (een klusje van niks trouwens vaak) te doen: olie peilen, boeken opruimen, afgedankte spullen naar het afvalstation brengen, onkruid tussen de klinkers in de tuin wegkrabben, dat douchegordijn goed schoonmaken, de archiefkasten (jawel, met papieren, in hangmappen zelfs) opruimen tot de laden tenminste weer dichtkunnen.
Zo min mogelijk lijstjes meer, maar de dingen doen op het moment dat ik er zin in heb. En de praktijk leert dat dat moment vanzelf komt.Grappig dat ik vanuit de vrijheid (een belangrijk thema voor mij) van niets moeten tot veel kwam. Geen afspraak tevoren met vrienden maar ineens op het idee komen voor een wandeling op de Ginkelse Heide waar de hei voorzichtig in bloei begint te komen. Toerist in eigen stad spelen en de tentoonstelling Made in Wageningen bezoeken.
Daar in museum De Casteelse Poort weemoed voelen om de verdwenen maakindustrie van bijvoorbeeld sigaren, steenfabrieken en drukkerijen, maar ook trots vanwege instituten als Marin, Meteoconsult en Wageningen Universiteit.
Slenteren door een zomers lome stad, waarin mensen alle tijd hebben. Zien hoe het voormalige kantongerecht een vriendelijke woning is geworden, me blijven verbazen over die frivole paarsroze deur destijds van het strenge gerechtsgebouw. De nieuwe plantperken sluiten er in hun lila en paarse tinten subtiel bij aan. 
En verder waren er deze week boeken en film. Plus een uitstapje naar Hoek van Holland - even de zee groeten - en Schiedam (ooit Zwart Nazareth) waar ik nog nooit was geweest.
Morgen weer aan het werk, de hele week een gevulde agenda. Lukt het me dan ook nog om te tijdsurfen? Ik weet zeker dat ik volop oefenstof krijg aangereikt.
Website Ik heb de tijd - Paul Loomans
Geen opmerkingen:
Een reactie posten