Is het niet indroevig gesteld met mijn inspiratie en aspiraties, als ik mijn toevlucht lijk te nemen tot een weblog over hondenpoep?
Breng ik hele dagen door voor het raam, duttend of starend boven een mok chocolademelk met slagroom?
Schijn bedriegt. Er wordt tot nu toe hard gewerkt in dit huis. Maar net als veel schrijvers ben ik terughoudend met vertellen waaraan ik schrijf. Het is allemaal rudimentair en kwetsbaar, er kan nog van alles gebeuren.
Wanneer ik soms herlees wat ik heb geschreven, denk ik: Dit is helemaal niets. Op andere momenten sta ik te kijken van waar mijn beeldend vermogen toe in staat is.
Zit ik te ploeteren, dan verontrust me dat. Verloopt het schrijven daarentegen vlotjes, dan is dat evenzeer verdacht.
Hoe dan ook, momenteel ben ik met uiteenlopende dingen bezig, ook afhankelijk van het moment van de dag en de bijbehorende stemming en energie.
De roman 'Buiten de lijntjes', de thriller 'Verdwijning', beide voor volwassenen, het essay 'Zintuigen', de vertelling 'Schelpen' en de revisie van 'Winkeldochters'. Allemaal werktitels en alles onder voorbehoud.
Aan de laatste twee projecten ben ik overigens vorig jaar al begonnen, toen ik hier de hele maand april werkte. Ook zo'n vruchtbare schrijfperiode.
http://annievangansewinkel.blogspot.com/2010/10/winkeldochters.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten