Blik op de klok

In het algemeen ben ik een mens van de klok. Op mijn twaalfde kreeg ik een polshorloge en sindsdien draag ik elke dag zo'n uurwerk. Ik hou er niet van om te laat te komen of te stressen vanwege bijna-te laat.
Ik ben dus niet afhankelijk van openbare klokken (en ja, anders heb ik ook nog de tijd op mijn mobiel). Het is dan ook geen wonder dat mijn oog soms jaren niet viel op de klok bij de rotonde Rooseveltweg-Van Uvenweg. Ik kom er toch vaak genoeg voorbij. Andere mensen werpen misschien dagelijks een blik op die klok. Hoeveel minuten hebben ze nog om op tijd op school of op het werk te komen?

Een klok op die plek roept vragen bij me op. Ik schreef erover in mijn column van september in Oud Wageningen, het tijdschrift van de Historische Vereniging. Wie heeft die klok daar neergezet? En waarom juist daar? Vanwege een bijzondere gelegenheid? 

En de meest prangende vraag op dit moment: wie is probleemeigenaar? Om maar eens verfoeilijk managementjargon te gebruiken.
De klok staat namelijk stil!
Voor de helft althans. Aan de noordzijde staat zij al een tijdje op 9.55 uur. Aan de centrumkant loopt alles goed.
Een soort Janusklok dus.

Vragen, vragen. Maar wellicht heeft iemand in Wageningen toch antwoorden. En een oplossing.